- •Пытанне 1. Крыніцы па гісторыі Беларусі. Гістарыяграфія прадмета.
- •Цывілізацыйная канцэпцыя:
- •Пытанне 7. Сацыяльна-эканамічнае развіцце беларускіх зямель у 9-13 ст.
- •Бронзавае стагоддзе:
- •Прычыны раздробленасці ўсходнеславянскіх зямель:
- •Пытанне 3. Рассяленне ўсходнеславянскіх этнічных супольнасцей на тэрыторыі Беларусі.
- •Пытанне 14. Узаемадачыненні праваслаўнай і каталіцкай цэркваў на Беларусі ў 14-17 ст.
- •Пытанне 4. Кіеўская Русь. Першыя княствы-дзяржавы на беларускіх землях ў 9-12 ст.
- •Пытанне 6. Барацьба з крыжацкай агрэсіяй і нашэсцем мангола-татараў.
- •Пытанне 13. Становішча Вялікага княства Літоўскага ў палітычнай сістэме Рэчы Паспалітай.
- •Пытанне 8. Рэлігія і культура ў 9-13 ст.
- •Пытанне 19. Гарады Беларусі ў 14-16 ст.
- •Пытанне 9. Сучасныя канцэпцыі паходжання беларусаў.
- •Пытанне 10. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага.
- •Пытанне 17. Асноўныя рысы беларускай культуры ў сяр.13 – сяр.17 ст.
- •Пытанне 11.Дзяржаўны і саслоўны лад Вялікага княства Літоўскага. Падзеі грамадска-палітычнага жыцця краіны ў 14-16 ст.
- •Пытанне 15. Рэфармацыя ў Вялікім княстве Літоўскім. Развіцце пратэстанскіх цэркваў і рухаў у 16 ст.
- •1654 – Дагавор паміж Расіяй і Украінай (Масква дапамагае абараняцца Украіне), Пераяслаўская Рада.
- •Пытанне 18. Этнічныя працэсы на беларускіх землях у 14-17 ст.
- •Пытанне 27. Беларусь у вайне 1812 г.
- •Пытанне 20. Казацка-сялянская вайна 1648-1651 гг.
- •Пытанне 22. Становішча эканомікі і сацыяльныя супярэчнасці на Беларусі ў 2-й п. 17-18 ст.
- •Пытанне 26. Палітыка расійскага ўраду на Беларусі ў канцы 18 - пачатку 19 ст.
- •Пытанне 25. Беларуская культура ў 17-18 ст.
- •Пытанне 28. Сацыяльна-эканамічнае развіцце Беларусі ў першай палове 19 ст. Рэформы Кісялева.
- •2. Рысы крызісу феадальна прыгоннага ладу:
- •Пытанне 43. Лютаўская (1917 г.) рэвалюцыя на Беларусі.
- •Пытанне 29. Грамадскі рух на Беларусі ў першай трэці 19 ст. Паўстанне 1830-31 гг.
- •Пытанне 31. Адмена прыгоннага права ў Беларусі.
- •Пытанне 30. Асаблівасці развіцця беларускай культуры ў першай палове 19 ст.
- •4. У выяўленчым мастацтве ў жанры гістарычнага жывапісу працаваў партрэтыст Ваньковіч. Ён стварыў карціны: «Напалеон каля вогнішча», «а. Міцкевіч на скале Аюдаг», партрэт а. Пушкіна.
- •Пытанне 32. Паўстанне 1863 г.
- •Пытанне 37.Сацыял-дэмакратычныя, народніцкія партыі і арганізацыі ў пачатку 20 ст.
- •Пытанне 33. Буржуазныя рэформы 60-70-х гг. 19 ст. І контррэформы 80-90-х гг.
- •Земская, гарадская, судовая і іншыя рэформы 60-70 г.Г. Хіх ст.
- •Пытанне 39. Беларускі нацыянальна-вызваленчы рух у пачатку 20 ст. Дзейнасць бсг.
- •Пытанне 34. Культура Беларусі ў др.П. 19 ст.
- •4. У выяўленчым мастацтве ў жанры гістарычнага жывапісу працаваў партрэтыст Ваньковіч. Ён стварыў карціны: «Напалеон каля вогнішча», «а. Міцкевіч на скале Аюдаг», партрэт а. Пушкіна.
- •Пытанне 35. Развіцце прамысловасці і рост гарадоў ў другой палове 19 ст.
- •Пытанне 36. Дзейнасць народніцкіх арганізацый на Беларусі ў 1870-90-х гг.
- •Пытанне 38. Фарміраванне беларускай нацыі (19- пач. 20 ст.)
- •Пытанне 41. Культура Беларусі ў пачатку 20 ст.
- •Пытанне 40. Рэвалюцыя 1905-1907 гг. На Беларусі.
- •Пытанне 45. Абвяшчэнне Беларускай народнай Рэспублікі. Дзейнасць Рады бнр.
- •Пытанне 42. Беларусь у гады першай сусветнай вайны.
- •Пытанне 44. Кастрычніцкая рэвалюцыя на Беларусі і ўтварэнне органаў савецкай улады.
- •Пытанне 46. Утварэнне Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі.
- •Пытанне 47. Беларусь у гады савецка-польскай вайны (1919-1920).
- •Пытанне 50. Бсср у перыяд усталявання таталітарнага рэжыму.
- •Пытанне 48. Беларусь ва ўмовах новай эканамічнай палітыкі (1921-1929 гг.)
- •Пытанне 53. Уз’яднанне Заходняй Беларусі і бсср у 1939 г.
- •Пытанне 49. Нацыянальна-дзяржаўнае будаўніцтва ў савецкай Беларусі (1921-1927 гг.)
- •Пытанне 51. Заходняя Беларусь пад уладай Польшчы. Нацыянальна-вызваленчы рух.
- •Пытанне 52. Развіцце беларускай культуры ў 1920-30-я гг.
- •1. Палітыка беларусізацыі ўяўляла сабой дзейнасць Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі (кп(б)б) і ўрада бсср па развіцці культуры Беларусі, бел. Мовы і школы ў 1924-1929 гг.
- •Пытанне 54. Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Абарончыя баі на тэрыторыі Беларусі.
- •Пытанне 55. Вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.
- •Пытанне 56. Аднаўленне народнайгаспадаркі бсср (1944-1-я палова 50-х гг.)
- •Пытанне 57. Сацыяльна-эканамічнае развіцце Беларусі ў 1950-х – першай палове 1980-х гг.
- •Пытанне 58. Асноўныя рысы грамадска-палітычнага жыцця Беларусі (2-я палова 1940-х-1980-я гг.)
- •Пытанне 59. Развіцце адукацыі, навукі і культуры (2-я палова 1940-х-1980-я гг).
- •Пытанне 60. Абвяшчэнне незалежнасці Рэспублікі Беларусь.
- •Пытанне 61. Утварэнне палітычных партый і грамадска-палітычных рухаў (канец 1980-х-1990-я гг).
- •1. Дэмакратызацыя грамадска-палітычнага жыцця ў др.П. 80-х гг. Была звязана з палітыкай перабудовы, абвешчанай у 1985 г. Новым кіраўніком цк кпсс Гарбачовым.
- •Пытанне 62. Прыярытэтныя накірункі сучаснага палітычнага, сацыяльна-эканамічнага і культурнага развіцця Рэспублікі Беларусь.
Пытанне 26. Палітыка расійскага ўраду на Беларусі ў канцы 18 - пачатку 19 ст.
Пасля падзелаў РП бел.. землі апынуліся ў складзе Расіі. У Беларусі жыло каля 3 млн. чалавек са складу беларусаў, палякаў, яўрэяў, татар, украінцаў, народаў прыбалтыкі. Палітыка самадзяржаўя ў дачыненні да Беларусі была накіравана на паступовую яе інтэграцыю ў склад Расіі. Гэтыя палітыка праводзілася па ўсіх напрамках – адміністрацыйным, прававым, культурна-нацыянальным, палітычным і г.д.
Тэрыторыя Беларусі была падзелена на пяць губерняў: Віц., Магіл., Мінск., Гродз. і Віленск.. Значныя змены адбыліся і ў жыцці гарадоў. Усе дробныя і сярэднія гарады страцілі свой статус і былі ператвораны ў мястэчкі, якія трапілі ва ўласнасць да прыватных асоб з ліку расійскіх царадворцаў. Цэнтры губерняў атрымалі права на самакіраванне. У 1795 г. бел. гарады атрымалі права на арганізацыю гарадскіх дум, купцы мелі магчымасць утвараць гільдыі, весці ўнутраны і замежны гандаль.
Аднак на шляху да сацыяльнай інтэграцыі стаяла шляхта былой РП, якая валодала велізарнымі багаццямі і палітычнай уладай на месцах. У складзе Расіі шляхта не бачыла свайго месца, таму што абсалютызм быў не сумяшчальны з тымі правамі і свабодамі, якімі валодала шляхта. Самадзяржаўе гэта добра разумела, але спачатку заахвочвала шляхту да лаяльнасці і пакорлівасці ўладам. Той шляхце, якая вяла сябе пакорліва, улады Расіі захавалі маёмасць, давалі магчымасць працаваць у дваранскіх сходах на месцах.
У адносінах да сялянства Беларусі ўрад Расіі праводзіў тую ж прыгонніцкую палітыку, што і ў дачыненні да сялянства Расіі. Але ў сацыяльных адносінах прыгоніцтва дапаўнялася русіфікацыяй у галіне мовы і культуры, барацьбой з нацыянальным самавызначэннем мясцовых сялян. Гэта праявілася ў тым, што 1839 г. была ліквідавана ўніяцкая царква, а ў 1840 годзе ліквідавана дзеянне Статута 1588 г. у Беларусі. Дзеянне Статута фармальна сведчыла аб павазе царызма да мясцовых традыцый і законаў, гэта была спроба прыцягнуць шляхту на бок супрацоўніцтва з расійскімі ўладамі, захаваць у сялян веру ў «добрага цара» і кепскага мясцовага пана. Ліквідацыя прававога дзеяння Статута 1588 г. была пераходам да адкрытай палітыкі русіфікацыі.
Новым элементам палітыкі Расіі былі адносіны да яўрэйскага насельніцтва Беларусі. У самой Расіі яўрэяў, як сацыяльнай групы насельніцтва, не было. Каб стрымаць міграцыю яўрэяў у Расію, улады вызначылі «мяжу яўрэйскай аселасці». У 20-е г. XIX ст. яўрэі былі пераселены з сельскай мясцовасці ў гарады і мястэчкі Беларусі. Яны жылі культ.-нац. аўтаноміяй і кіраваліся кагаламі.
У адносінах да ўсяго польскага ўрад Расіі праводзіў палітыку дыскрамінацыі і рэпрэій. У 30-х гг. XIX ст. было спынена выкарыстанне пол. мовы ў судовым справаводстве, адукацыі, пры правядзенні масавых мерапрыемстваў у гарадах і мястэчках пад час рэлігійных свят. З гэтай жа мэтай у Беларусі было зачынена каля паловы ўсіх каталіцкіх кляштароў і касцёлаў, а мясцовае насельніцтва пераводзілася ў праваслаўе. У выніку каля 2,5 млн. беларусаў з ліку ўніятаў і католікаў сталі праваслаўнымі.
Такім чынам, сацыяльна-эканамічная палітыка ўрада Расіі ў Беларусі ў п.п. XIX ст. была накіравана на паступовую інтэграцыю Беларусі ў склад Расіі. Метады гэтай палітыкі былі рознымі.