
- •1. Арфаграфія, яе змест і задачы
- •2. Фанетычны прынцып арф-іі.
- •3. Марфалагічны п-п
- •4. Напісанне слоў разам, праз злучок і асобна. Перанос слоў.
- •5. Правапіс е, ё, я, о, э
- •6. Правапіс спалуч. Галосных
- •8. Правапіс прыстаўных і а
- •9. Правапіс і, й, ы, у, ў.
- •10. Правапіс зв. І глухіх, свісцячых і шыпячых, д-дз, т-ц.
- •11. Правапіс падвойных зычных
- •12. Правапіс спалучэнняў зычных.
- •13. Правапіс змякчальнага мяккага знака.
- •14. Правапіс раздзяляльнага мяккага знака і апострафа
- •15. Правапіс вял. Літары
- •16. Правапіс абрэвіатур і графічнага скарачэння слоў.
- •17. Этапы развіцця бел. Арф-іі
- •19. Слова як лексічная адзінка мовы. Лексічнае і граматычнае знач. Слова. Слова і паняцце.
- •20. Мнагазначнасць слова. Прамое і пераноснае знач-е слова
- •21. Асноўныя тыпы лексічных значэнняў.
- •22. Спосабы узнікнення пераносных знач-яў. Метафара, метанімія, сінекдаха. Віды метафар.
- •23. Амонімы. Тыпы амонімаў. Паронімы
- •24. Адрозненне аманіміі ад мнагазначнасці
- •25. Шляхі узнікнення амонімаў у мове, выкарыстанне амонімаў у мове
- •26. Сінонімы, разрады сінонімаў, сінанімічны рад
- •27. Антонімы, тыпы антонімаў
- •28. Лексіка сучаснай бел. Мовы паводле яе паходж.
- •29. Спрадвечнабел. Лексіка, яе гіст. Пласты
- •30. Бел. Лексіка, запазычаная са славянскіх моў. Прыметы паланізацыі.
- •31. Бел. Лексіка запазычаная з неславянскіх моў
5. Правапіс е, ё, я, о, э
Літара о пішацца толькі пад націскам: кот, мова, плячо, дарога. Літара ё пішацца пад націскам: вёска, сёстры, цёмна. Літара ё пішацца не пад націскам у словах з коранем ёд і ёт: ётаванне. Літара ё пішацца у складаных словах з першай часткай радыё-:радыёстанцыя, радыёантэнна. Калі першая частка склад. слова утворана ад назвы хімічнага эл-та радый, то пішацца літара е, якая з’яўл. злучальнай галоснай: радыёбіялогія. У першым складзе перад націскам у гэтым выпадку пішацца я: радыяхімія. Літара э пішацца у пачатку выклічнікаў э, эге, эге-ге, эй, эх. Пасля прыстаўной літары г у слове гэты і вытворных ад яго (дагэтуль), а таксама ў выклічніках гэ, гэй і назвах літар (бэ, вэ, і інш). Пасля шыпячых гукаў р, д, т, і цвердага ц: жэрдка, шэры, мястэчка, чэк. У пачатку запазычаных слоў літары э, е як пад націскам так і не пад націскам пішуцца у адпаведнасці з літ. вымаўленнем: эра, эсэ, егер, Еўропа, еўрапейскі. На канцы запазычаных нязменных слоў, а таксама уласных імен і геаграф. назваў пасля зычн. акрамя л, к пішацца э: купэ, каратэ, Душанбэ, але філе, піке. Літара э у запазычаных словах пасля губных зычных, а таксама пасля з, с, н пішацца згодна з літ. вымаўленнем. Так словы капэла, сурвэтка, інтэрнэт пішуцца з літ. э, а словы нервы, сервіз – з літарай е. У першым складзе перад націскам замест е, ё пішацца я: белы-бялюткі, лен-лянок. Літара я пішацца у першым складзе перад націскам у іменах, прозвішчах і геаграф. назвах са славянскай лексічнай асновай і у даўно запазычаных словах з неславянскіх моў: Аляксандр, Мендзялееў, сяржант, янот, каляндар. Літара я пішацца таксама пад націскам: мята, глянуць.
6. Правапіс спалуч. Галосных
1) Калі спалучэнні іо,йо вымаўляюцца два склады, тады яны на пісьме абазначаюцца: паміж зычнымі літарамі іё (ыё) пад націскам ія (ыя) не пад націскам: біёлаг, аксіёма, патрыёт; у пачатку слова—літарамі іо пад націскам і іа не пад націскам: іон, Іосіф; 2) калі спалучэнні іо, йо вымаўляюцца як адзін склад, тады на пісьме яны перадаюцца: пасля галосных- праз ё пад націскам і я не пад націскам (раён, маёр, маянэз); у пачатку слова—праз ё: ёгурт, ёд, ётаваны; 3) спалучэнне іе абазнач. на пісьме літарамі іе(ые): кліент, арыентацыя, іерогліф; 4) спалучэнне йе заўсёды вымаўляецца як адзін склад і на пісьме ў пачатку слова і пасля галосных перадаецца праз е: езуіт, канвеер, фае; 5) спалучэнне йа на пісьме перадаецца: пасля галосных і ў пачатку слова-праз я: раяль, ярус, яхта; пасля зычных л, с,ц (мяккага), дз і непрыстаўнога н і з- праз ья, пасля астатніх зычных—праз’я: мільярд, кальян, альянс.
7. Правапіс галосных у складаных словах 1) у складаных словах можа быць адзін асноўны і адзін або некалькі пабочных націскаў. Калі ў другой часцы складанага слова націск на першым складзе то у першай частцы замест о пішацца а: дабрадзей, скараход, дабраякасны. Літара о захоўваецца ў складаных словах першай часткай якіх з’яўл: слова, што, фота, мота (словаформа, штогод, фотакамера) але: матавоз, матацыкл, вытворныя ад іх. 2)Калі у другой частцы складанага слова націск не на першым складзе то у першай частцы захоўваецца о: асновапалажэнне, вогнетрывалы, галоўнакамандуючы 3) літара о пішацца у першай частцы склад. слоў калі другая частка пачынаецца з ў: марозаўстойлівы, торфаўборачны, вогнеўстойлівы 4) гук э у першай частцы склад. слоў захоўваецца і абазнач. літарай э: шэравокі, мэтазгодна, тэлебачанне 5) у склад. словах утвораных ад лічэбніка у форме Р. скл. і інш слова першая частка пішацца так як яна пішацца у Р. скл. і інш слова першая частка пішацца так як яна пішацца у Р. скл. лічэбніка: трохдзенны, шасцісоты, сямікласснік 6) Калі склад словы маюць у сваім складзе больш за дзве часткі то кожная з іх пішацца як асобна узятае слова: авіяматорабудаванне, аэрафотапрыбор