46. Istota deklaracji programowej

Jest elementem biznes planu i stanowi siłę napędowoą firmy, jest czymś co pozwala otoczeniu zrozumieć cele istnienia firmy.

1. Powinna zobowiązywać firme do tego co postanowiła zrobić aby się rozwijać, a nie do tego co robi aby przetrwać

2. Cele firmy powinny być tak sformuowane abt możliwy był pomiar stopnia ich realizacji

3. Deklaracja programowa ma wartość wtedy gdy przyjęcie jej zmienia postawę firmy

4. Powinna podkreślać to co różni naszą firmę od innych

5. Powinna określać działal. jaką firma chce się zająć, a nie jaką się zajmuje

6. Powinna dotyczyć wszystkich zainteresoweanych osób (prac,dostaw,klien)

7. Powinna być inspirująca, powinna stanowić bodziec do działania

47. Problem – sytuacja problemowa

Cykl sytuacji kryzysowej składa się z 2 bloków

• doświadczeń

• planowania

Cykl składa się z kilku faz powiązanych z ściśle określoną reakcją mającą na celu identyfikację problemu, neutralizację problemu i doprowadzeniem do sytuacji wyjściowej.

1. Etap – reakcja alarmowa , która powoduje powiadomienie wszystkich odpowiedzialnych służb za funkcjonowanie firmy, żeby ograniczyć skutki tego kryzysu.

2. Etap – pomoc doraźna z udziałem wszystkich służb i środków firmy, jak również instytucji ratowniczych i komunalnych powołanych do tego typu zadań .

3. Etap – odbudowa potencjalnych zmian i zniszczeń, które powstały w wyniku danego kryzysu

48. Sposoby podchodzenia do problemu

techniki twórczego rozwiązywania problemów (techniki heurystyczne):

• nie ma całkiem złych i dobrych pomysłów

• żaden pomysł nie jest beznadziejnie głupi

• generalnie kierownicy powinni powstrzymywać się od krytyki (zwłaszcza, gdy zależy na pobudzaniu inicjatywy), gdyż skrytykowany staje się przeciwnikiem

• problemem, wręcz dramatem jest nadmiar niedorzecznej rywalizacji (okazywanie swojej wyższości pracownikom jest bardzo szkodliwe).

49. Fazy rozwiązywania problemu

1. Identyfikacja sytuacji decyzyjnej – okreslenie zakresu problemu

-problemy dewiacyjne – gdy mamy do czynienia z różnicą między stanami oczekiwanymi a rzeczywistymi

- innowacyjne - gdy dotychczas. warunki i środki działania są niewystarczaj. do osiągnięcia celów

-optymalizacyjne – wynikają z dążenia do doskonelenia istn,rozwiązań

2. Opracowanie wariantów rozwiązań – im więcej wariantów tym lepiej

3. Ocena wariantów – czy jest wykonalny i wystarczający

4. Wybór czyli podjęcie decyzji – nielosowy wybór z conajmniej dwóch wariantów

5. Wdrożenie decyzji i ocena osiągniętych wyników – realizacja wybranego wariantu

50. Teoria podejmowania decyzji. Proces decyzyjny jest wypadkową sytuacji (dziś tak, jutro inaczej). Jest to bardzo trudne, wymaga olbrzymich predyspozycji ze strony kierownika. Wymaga się od niego nie tylko inteligencji, ale też elastyczności, co jest warunkiem dobrego przywództwa, co zjednuje mu ludzi.

Podejmowanie decyzji jest to część procesu planowania, obejmująca wybór trybu działania spośród zestawu dostępnych możliwości.

Powstała w latach 1930, rozw. Po II woj.św przez Anglików, określa metody , sposoby, techniki ich podejmowania, uczy jak racjonalnie, efektywnie, skutecznie podejmować dec.

Kierunki i aspekty

- statystyczno-mat.- asp.ilościowy- dążenie do statystyczno-mat. rozw. problemów dec. Produktem są badania operacyjne, których celem jest optymalizacja dec. Wybór optymalny jest możliwy tylko wtedy gdy ilość informacji i wariantów jest ograniczona a problem daje się rozwiązać matematycznie – stratedzy wojskowi, inzynier.

- socjologiczny –traktuje jako proces społeczny, decyzje podejmow. zespołowo są lepsze niż indywidualne, dot.problemu uczestnictwa w podejmow. decyzji.

• - psychologiczny – opisuje i wyjasnia dlaczego w określ. sytuacji ludzie postepują w określ. sposób (analiza czynności decydenta od struktury zadania poprzez cechy osobowość.)

Cechy osobowość. wpływają na sposób podejmow. decyzji:

-wydajonościowe- psychofizyczne (pamięć, percepcja, intuicja, ligika wyboru, umiejęt. pracy w grupie

-związane z motywacją – postawy, potrzeby, referencje, nastroje.