3 Светапогляд, формы тлумачэння сус-вету.

Светапогляд-гэта сістэма абагуленых уяўленняў на сусвет і месца якое ў ім займае чалавек. Існуюць наступныя тыпы света-погляду: 1)міфалагічны.(міф-- у пер.з ст.грэч- паданне.) У міфах робіцца спроба адказаць на пытанні аб паходжанні сусвету, жыцця, адзінства прыроды і чалавека. Ас-ноўным элементам міфалагічнага светапо-гляду выступаюць ўяўленні. 2)рэлігійны. Ён узнікае на адносна высокім узроўні развіцця грамадства У адрозненні ад міфалогіі, рэлігія не толькі прызнае існаванне звышнату-ральных сіл, але і прызнае панаванне іх над чалавекам. 3)філасофскі. Тут, прырода, гра-мадства, чалавек робяцца прадметам лагі-чнага аналізу. Філасофія імкнецца асэн-соўваць нават міфалагічную і рэлігійную праблематыку на лагічным узроўні. Ас-ноўным у філасофіі выступае розум у суку-пнасці з уяўленнямі (гэта ад міфалогіі) і верай(гэта ад рэлігіі). 4)штодзённы (эмпіры-чны, звычайны). Ён прысутнічае ў аснове ўсіх вышэй ўзгаданых светапоглядах і грунтуюцца на штодзённым практычным вопыце чалавека і дапамагае яму больш--меньш правільна арыентавацца ў што-дзённасці. Філасофскае светаадчуванне, можна выразіць, прыкладна, у двух моман-тах: момант ўсеагульнага здзіўлення. Мена-віта са здзіў-лення пачынаюць ўзнікаць пыт-анні, якія і з'яўляюцца пачаткам пазнання. момант ўсеа-гульнай крытычнасці. Чалавек на пытанне заўсёды стварае некалькі адка-заў, да якіх можна ставіцца крытычна ці некрытычна.

4 Узаемаадносіны філасофіі і прыватных навук

Як ужо адзначалася, сувязь філасофіі з пры-ватнымі навукамі працягвае існаваць і на сённяшні дзень. Гэта праяўляецца ў тым што любая навука аперыруе цэлай сістэмай абстрактных паняццяў кшталту: лік, слова, форма, час, чалавек, космас, энэргія і г. д., а яны з’яўляюцца нічым іншым як філасо-фскімі паняццямі. На працягу доўгага часу вядуцца спрэчкі ці з’яўляецца філасофія навукай і якія адносіны існуюць паміж філа-софіяй і навукай? Ёсць наступныя варыянты адказаў на гэтыя пытанні:

1)філасофія ўключае ў сябе навуку. Гэты варыянт уласцівы Антычнасці, калі ўсе навукі з’яўляліся пэўнымі раздзеламі філа-софіі. 2)філасофія ўваходзіць ў склад навукі. Выразна гэта прысутнічае ў сучасных філасофскіх напрамках нэапазітывізму, які сцвярджае, што філасофія павінна рухацца за навукай і толькі даваць тлумачэнні навуко-вым адкрыццям і фенаменалогіі, якая разг-лядае філасофію як выключна дакладную навуку кшталту фізікі, матэматыкі і г. д.

3)філасофія і навука – гэта розныя, але час-ткова супадаючыя веды.Філасофскія веды хоць і адрозніваюцца ад навуковых, але ад-начасова зберагаюць з імі сувязь, якая праяўляецца ў “навукападобных” філасо-фскіх вучэннях. 4)філасофія і навука ніколі не супадаюць паміж сабой.філасофія не з’яўляецца навукай і не павінна ёю быць, а яна ёсць “больш чым навука”. У сучасны момант найбольш прызнаецца апошні варыянт, у якім сцвярджаецца што і філасофія і навука з’яўляюцца рацыя-нальнымі формамі пазнання прыроды і чалавека.