
- •1.Філасофія, яе сутнасць, эвалюцыя
- •2.Прадмет і структура філасофіі
- •6 Філасофія Піфагора
- •1Філасофская праблематыка. Функцыі філасофіі
- •3 Светапогляд, формы тлумачэння сус-вету.
- •4 Узаемаадносіны філасофіі і прыватных навук
- •5 Матэрыялізм і ідэалізм, іх варыянтнасць
- •7 Філасофія старажытнай Індыі.
- •8 Філасофія старажытнага Кітая.
- •9 Мілецкая філасофія. Геракліт.
- •10 Філасофія элеатаў
- •11Атамістычная філасофія.
- •12Вучэнне сафістаў
- •13Філасофія Сакрата.
- •14Філасофія Платона
- •16Схаластыка.
- •17Філасофія Адраджэння.
- •18Філасофія Новага Часу.
- •21Філасофія л.Феербаха.
- •22 Асноўныя катэгорыі марксізма.
- •22Сацыяльныя і тэарэтычныя прадумо-вы марксізма.
- •23Быццё як филасофская катэгорыя
- •20 Філасофія Гегеля.
- •24Гісторыка-філасофскае разуменне матэрыі.
- •19Філасофія Канта
- •25 Філасофская дэфініцыя матэрыі
- •26 Прыродазнайчае разуменне матэрыіі
- •27 Сутнасць ўяўленняў аб рэчыва-полевай матэрыі.
- •28 Матэрыи и рух,асноуныя формы руху.
- •29 Виртуальнасть и карпускулярна хвалевы дуализм.
- •30 Энэргетызм і пытанні цеплавой смерці сусвету.
- •31 Прастора и час як форма быцця матэрыи.
- •32 Тыпалогія рэальных прастораў.
- •33 Свядомасть.
- •35 Дыялектычныя законы
- •37 Каэвалюцыя прыроды і грамадства.
- •41 Пачуццёвае і рацыянальнае пазнанне
- •34Метафізіка, яе сутнасць і асноўныя формы.
- •36 Синэрггетыка
- •39 Філасофскае разуменне ісціны.
- •40 Законы: гнасіялагічныя і прагнастыч-ныя функцыі.
- •43 Логіка развіцця сацыяльнай філасофіі.
- •46 Філасофія тэхнікі
- •44Грамадства як сістэма
- •60 Руская філасофія 18-20ст.
- •50 Экзістэнцыялізм
- •48 Культура
- •51.Фенаменалогія
- •47 Прыродныя асновы грамадскага жыцця. Пасіянарнасць.
- •45 Тэхнагенная цывілізацыя
- •59 Філасофская думка Беларусі.
- •49 Філасофія жыцця
- •54 Постмадэрнізм
- •55 Прагматызм
- •52 Нэапазітывізм.
- •53.Герменэўтыка
- •38 Філасофская антрапалогія.
- •58 Усход – захад : філасофскі дыялог культур.
- •57 Футуралогія як навука і вобраз здумлення.
10 Філасофія элеатаў
Элейская филасофия развивалася у некальких полисах, самым вяликим з яких быу Элея у 5-4 ст. Яе прадстауники:
1)Ф-ия Анаксагора-яго ф. прысвойвае пыта-нни иснавання сусвету: ци зьяуляецца сусвет арганизаванай структурай ци наадварот зьяуляецца суцэльным и бесструктурным.Ён спрабуе знайсци часцицу у якой будуць выя-улены элементы усих иншых рэчывау. Иснаванне такой часцицы будзе азначаць што сусвет адзины.
2)Филасофия Эмпедокла-ён для тлумачэння прадметау и свету брау 4 першатсыхии (вада,агонь,паветра,зямля) Паводле Э. разн-аякасць прадметау тлумачыцца рознай пра-порцыяй першастыхий у прадмеце. Пер-шастыхии характэрызуюцца пасиунасцю т.е. не маюць сами па сябе стваральнай силы.
З гэтай пасиунасци выходзяць дзве духоуныя силы:филио(любоу,злучанасць) и кэикас (варожасць,ненависць)
3)Ф.Ксенафана-К. паставиу пытанне аб иснаванни Бога.Яго асноуны падыход-небог стварае чалавека а чалавек стварае Бога. Адсюль иснаванне розных Багоу у розных народау. У Багах людзи шукаюць таго чаго не хапае у их самих: бяссмертнасци, справя-дливасци. Бог и прырода-рауназначныя паняцци.
4)Ф.Зянона прысвечана тольки аднаму пытанню-асэнсаванню сутнасци руху. Ф. Зянона носиць апарыйны характар. Апарыя-разважанне якое прыводзиць у тупик у пошуках адказу.
Філасофія Зянона.
Ф.Зянона прысвечана тольки аднаму пытанню-асэнсаванню стнасци руху. Ф. Зя-нона носиць апарыйны характар. Апарыя-разважанне якое прыводзиць у тупик у пошуках адказу. Найбольш тыповы-ми выступаюць “Дыхатомия”,”Ахилес и ча-рапаха”,”Ляцячая страла”. Асноунае прызна-чэнне апорый адказаць на пытанне-што такое рух и ци иснуе ён у рэальнасци.
“Дыхатомия”-у гэтай апорыи ён ставиць пытанне-ци магчыма растлумачыць сутнасць руху пры дапамозе пачуццяу ци розуму. Выснова-немагчыма з дадзенай кроп-ки трапиць у ближэйшую да яе так як яе фак-тычна не иснуе.
”Ахилес и чарапаха”-у аснове гэтай апорыи закладзены прынцып адноснасци руху. Чара-паха як симвал самага павольнага заусёды на перадзе самага хуткага Ахилеса. Чарапаха рухаецца не залежна у той час як Ахилес рухаецца у залежнасци ад чарапахи. Выс-нова-каб пераадолець абмежаваную адлегла-сць патрэбен бясконцы час так як кожная кропка и ёсць бясконцасць.
”Ляцячая страла”-асноунай мэтай апорыи зьяуляецца пытанне ци знаходзицца страла у стане руху ци пакоя.Зянон даказвае што страла у кожны момант руху знаходзицца у стане пакою.
Узникае пытанне ци можа бясконцая сумма пакоя ствараць рух.
11Атамістычная філасофія.
Асноуныя прадстауники: Дэмакрыт, Ляукип, Эпикур, Лукрэцый Кар. Пад тэрминам ‘атамас’- грэки разумели найдрабн. Недзяли-мую часц-ку. Адкрыццё ат адбыв не пры дапамозе нейких физ. Вопытау, а тольки пры дапамозе лагич разважанняу. Дзякуючы ат прадметы могуць иснаваць пэуны час. У антычнасци была пашырана думка, што аутарам атам вучэння з’яул. Ляукип, але пасля яго не засталося ні якой пісьм спадчыны и нібыта усе заслуги прысвоіў сабе яго вучань Дэмакрыт. У сучаснасци, каб пазбегнуць спрэчак, аутарства прызначаецца адначасова за Ляукипам-Дэмакрытам.
Асноуныя палажэнни тэорыи атамистау
Кожны прадмет складаецца з атамау, асноу-най характ-кай яких з’яул их рухлівасць. Паміж атми існ. прамежки пуста-ты, якая у сваю чаргу не з’яул прычынай, а тольки умо-вай руху атаў. Аты бываюць самыя розныя: адрозн па форме, па парадку размяшч-ня и па распалажэнню. Индывид-ць кожнага пра-дмету залежыць ад гэтых паказчыкау. Такса-ма лічылася, што бяз’якасныя аты (без смаку колеру) могут ствараць якасныя прадметы. Структурнасць атама была даказана у пач 20
У якасті першамат – атам (небачная субстан-цыя, якая пры гэтым з’яўл. Фіз матэрыяй).
Прынцып эманацыі-з паверхні прадметаў адрываюцца драбнейшыя адбіткі(эйдасы), якія, пападаючы у чалавечую галаву, узаема-дейнічаюць з роднаснымі ім эйдасамі(што ужо ёсць у галаве). Так атрымліваецца воб-раз прадмета.На аснове дэфармацыі і злучэнні эйдасаў заснавана фантазія чал-а.
“Датэрмінізм”-адмаўленне факта выпадко-васці (па Дэмакр). Па Эпікуру (часткова прызн выпадкць):траякі рух атамаў:1)па прамой лініі 2)адхіленне ад прамой 3)рух ад сутыкненняў