Непопалов В.Н. Расчет линейных электрических цепей переменного тока1
.PDFМИНИСТЕРСТВО ОБРАЗОВАНИЯ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ Южно-Уральский государственный университет Кафедра “Теоретические основы электротехники”
621. 3 (07)
В. Н. Непопалов
Расчет линейных электрических цепей постоянного тока
Методическое руководство по самостоятельной работе студентов
Челябинск
2001
УДК 621.3.011(075.8)
Непопалов В. Н. Расчет линейных электрических цепей постоянного тока: Методическое руководство по самостоятельной работе студентов. – 30 с.
В руководстве поясняются методы расчета линейных электрических цепей постоянного тока. Руководство предназначено в помощь студентам при выполнении и защите семестрового контрольного задания №1 по курсу «Основы электротехники».
Ил. 32, табл. 2.
|
ОГЛАВЛЕНИЕ |
|
1. |
Метод эквивалентных преобразований............................................................ |
4 |
|
1.1. Общие сведения................................................................................................ |
4 |
|
1.2. Решение типовых задач................................................................................... |
5 |
|
1.3. Контрольные вопросы и задачи.................................................................... |
12 |
2. |
Метод узловых напряжений............................................................................. |
13 |
|
2.1. Общие сведения.............................................................................................. |
13 |
|
2.2. Решение типовых задач................................................................................. |
14 |
|
3.2. Контрольные вопросы и задачи.................................................................... |
23 |
3.Топологические методы формирования математической модели
электрической цепи................................................................................................... |
24 |
3. 1. Общие сведения............................................................................................. |
24 |
3. 2. Решение типовых задач................................................................................ |
27 |
1. Метод эквивалентных преобразований
1.1. Общие сведения
Метод эквивалентных преобразований основан на замене двухполюсника одного вида на двухполюсник другого вида.
Двухполюсники на рис. 1.1 будут эквивалентными, если
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rэк = R1 + R2 + K+ Rn . |
|
|
|||||||||||
|
R |
|
R |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
Rэк |
|
|||
|
1 |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.1 Эквивалентность преобразования двухполюсников на рис. 1.2 определяет
отношение
|
|
|
|
|
1 |
|
= |
1 |
+ |
1 |
+K+ |
1 |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
R |
R |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
эк |
|
|
1 |
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
n |
|
|||||||||||||||
В случае n = 2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rэк |
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
1 |
= |
1 |
+ |
1 |
, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R1 |
|
|
|
|
R2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rn |
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
Rэк |
R1 |
R2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
откуда
R = |
R1R2 . |
Рис. 1.2 |
эк |
R1 + R2 |
|
|
|
При решение задач часто используется преобразование треугольник– звезда (рис. 1.3).
|
1 |
|
1 |
|
Формулы эквива- |
|||
|
|
|
лентныхпреобразований |
|||||
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
имеют вид |
|
|
||
|
|
|
|
R12 |
R |
= |
R1R2 |
|
R1 |
|
|
R2 |
|
, |
|||
|
|
|
12 |
|
D |
|||
|
|
R3 |
R13 |
R23 |
R23 = |
R2 R3 |
, |
|
|
|
|
|
|
|
D |
|
|
2 |
|
|
3 2 |
3 |
R |
= |
R1R3 |
, |
|
|
|
Рис. 1.3 |
|
13 |
|
D |
|
|
|
|
где |
D = R1 + R2 + R3 . |
4
Двухполюсники, в которых |
|
|
|
|
|
I |
a) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I |
б) |
||||||||||||||||
есть источники э. д. с. и (или) тока, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
называются активными (рис. 1.4). |
|
|
|
|
R |
|
|
|
|
|
|
|
J |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
I |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
U |
|
|
|
|
|
|
|
|
G |
|
U |
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||
U |
|
|
A |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
E |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.5 |
|
|
|
||||||||||||||||
Двухполюсники на рис. 1.5 эквивалентны, если имеют одинаковые внеш- |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ние характеристики U (I ) . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
Для двухполюсника по схеме рис. 3, а имеем |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||
|
|
|
|
U = E − RI . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
Внешняя характеристика двухполюсника по схеме рис. 3, б определится |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
из уравнения |
|
− J + I + GU = 0 , |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
откуда |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
U = |
J |
|
− |
1 |
I . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
G |
G |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
Двухполюсники эквивалентны, если |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
E = |
J |
; |
|
R = |
|
1 |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
G |
|
|
|
|
|
|
G |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
1.2. Решение типовых задач |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
Задача 1.1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I1 |
|
|
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I3 |
||||||||||||||
Найти токи в ветвях и напряжение Uab |
в цепи |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I2 |
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
U1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
по схеме рис. 1.6. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R21 |
|
|
|
R31 |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
Напряжение U = 75 B. Параметры цепи: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
|
|
U |
|
|
|
|
|
|
|
|
Uab |
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||
R1 = 50 Ом; R21 = 20 Ом; R22 =30 Ом; R31 =30 |
U |
|
|
2 |
a |
|
|
|
|
|
|
|
b |
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
Ом; R32 = 20 Ом. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R22 |
|
|
|
R32 |
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
Решение |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
Определяем положительные направления то- |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
ков ветвей (рис. 1.6). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.6 |
|
|
|
|||||||||||||||
В ветвях с токами I2 |
и I3 резисторы R21, R22 и |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R31, R32 соединены последовательно. Следовательно,
R2 = R21 + R22 = 50 Ом;
R3 = R31 + R32 = 50 Ом.
5
Участки R2, R3 соединены параллельно, поэтому
R = |
R2 R3 |
= |
50 50 |
= 25 Ом. |
|
|
|
||||
23 |
R2 |
+ R3 |
50 + 50 |
||
|
Электрическую цепь, состоящую из двух последовательно соединенных резисторов, называют делителем напряжения.
Рассчитываем делитель напряжения R1, R23.
Токи и напряжения делителя определяются по выражениям:
I1 |
= |
|
U |
= |
75 |
|
= 1 А; |
|
R1 |
+ R23 |
50 + 25 |
||||||
|
|
|
|
U1 = I1R1 = 1 50 = 50 В;
U2 = I1R23 = 1 25 = 25 В;
I2 |
= |
|
U2 |
= |
25 |
= 0,5 |
A; |
||
R2 |
50 |
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|||
I3 |
= |
U2 |
|
= |
25 |
|
= 0,5 |
A. |
|
|
50 |
|
|||||||
|
|
|
R3 |
|
|
|
|
Напряжение Uab находим по второму закону Кирхгофа
Uab = I2 R22 − I3R32 .
Получаем
Uab = 0,5 30 – 0,5 20 = 5 B.
Задача 1.2
Найти ток в ветви a – b цепи по схеме рис. 1.7. Параметры цепи: R1 = 47 Ом; R2 = 75 Ом; R3 =33 Ом; R4 = 25 Ом; R5 = 40 Ом. Напряжение U = 100 В.
Решение
Определяем положительное направление тока I ветви a – b. Преобразуем треугольник из резисторов R3,
R4, R5 в звезду R35, R45, R34.
По формулам эквивалентных преобразований имеем:
D = R3 + R4 + R5 = 33 + 25 + 40 = 98 Ом;
R |
= |
|
R3 R4 |
= |
|
|
33 25 |
= 8,42 Ом; |
||||
|
|
|
|
|
|
|||||||
34 |
|
|
D |
98 |
|
|
|
|||||
R |
= |
R4 R5 |
|
= |
|
25 40 |
= 10,2 Ом; |
|||||
|
|
|
|
|||||||||
45 |
|
|
D |
98 |
|
|
|
|||||
R |
= |
R3 R5 |
|
= |
33 40 |
= 13,47 Ом. |
||||||
|
|
|||||||||||
35 |
|
|
D |
98 |
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
Получаем схему замещения (рис. 1.8).
1 |
|
R1 Uab |
R2 |
U a I |
b |
R5 |
|
R3 |
R4 |
2
Рис. 1.7
6
Определяем эквивалентные сопротивления последовательно и параллельно соединенных участков:
R135 = R1 + R35 = 60,47 Ом;
R245 = R2 + R45 = 85,2 Ом;
R |
|
= |
|
R135 R245 |
|
|
= |
60,47 85,2 |
= 35,7 Ом. |
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
10 |
|
R135 + R245 |
|
60,47 + 85,2 |
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||
Рассчитываем делитель напряжения R10, |
||||||||||||||||||
R34. Напряжение |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
U10 |
= |
|
|
UR10 |
= |
|
100 35,7 |
= |
|
|||||||||
|
R10 |
+ R34 |
35,7 + 8,42 |
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
= 80,92 B. |
||
Рассчитываем делители R1 – R35; R2 – R45 и |
||||||||||||||||||
определяем |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
R35 |
|
|
|
|
|
R45 |
|
|
||||
U |
|
= U |
|
|
|
|
− |
|
|
= 8,32B. |
||||||||
|
|
|
R |
|
R |
|||||||||||||
|
ab |
|
|
|
10 |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
135 |
|
|
|
|
245 |
|
|
|
Ток в ветви a – b находим по закону Ома:
I = Uab = 8,32 = 0,208 A. R5 40
1
|
R1 |
R2 |
|
Uab |
b |
|
a |
|
U |
R35 |
R45 |
|
|
U10 0
R34
2
Рис.1.8
Задача 1. 3
Выполнить эквивалентные преобразования для двухполюсника (схема рис. 1.9). Параметры резисторов двухполюсника: R1 =75 Ом; R2 =50 Ом.
Источники: Е1 = 30 В; J1 = 1 А.
Решение
Этапы выполнения преобразований поясняет рис. 1.10.
R1 |
|
R1 |
|
|
R1 |
R1 |
R |
|
|
|
|
E |
|||
E1 |
J1 |
JE1 |
J1 |
J |
|
||
|
|
||||||
|
|
E |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
R2 |
|
R |
|
R2 |
|
R2 |
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
Рис. 1.9. |
|
|
|
Рис. 1.10. |
|
|
|
7
Расчет выполняем по формулам эквивалентных преобразований:
JE1 = E1R1 = 3075 = 0,4 А;
J = JE1 − J1 = – 0,6 А;
E = JR1 = – 0,6 75 = – 45 В;
R = R1 + R2 = 125 Ом.
Задача 1.4
Методом эквивалентных преобразований рассчитать токи ветвей в цепи со схемой рис. 1.11.
R1 |
|
E1 |
|
R3 |
I1 |
R2 |
I2 |
I4 |
I3 |
|
||||
1 |
|
R4 |
||
|
|
2 |
3 |
|
|
|
|
||
I5 |
|
|
I7 |
|
|
|
|
R5 |
|
R6 |
R7 |
J6 |
|
I6 |
J7 |
E5 |
|
|
|
|
′ |
E7 |
|
|
|
||
|
0 |
I6 |
|
|
|
|
Рис. 1.11
Параметры резисторов ветвей: R1 = 100 Ом; R2 =130 Ом; R3 = 43 Ом; R4 =75
Ом; R5 = 91 Ом; R6 =110 Ом; R7 =200 Ом; R8 = 45 Ом. Источники: Е1 =15 В; Е5 = 24 В; Е7 = 8 В; J6 = 0,2 А, J7 =0,1 А.
Решение
Назначаем положительные направления токов в ветвях. Узлы схемы отмечаем цифрами 1, 2, 3 и 0.
Выполняем эквивалентные преобразования для двухполюсника между узлами
1–2 (рис. 1.12).
R1 |
E1 |
R1 |
|
|
|
|
|
1 |
2 |
|
|
|
|||
|
R2 |
|
|
|
|||
|
J1 |
1 |
R |
E12 |
2 |
||
1 |
2 |
||||||
R2 |
12 |
|
|||||
|
|
Рис. 1.12 |
|
|
|
|
8
Находим:
J1 |
= |
|
E1 |
|
= |
15 |
= 0,15 А; |
|
|||||
|
R1 |
|
|
|
|||||||||
|
|
|
100 |
|
|
100 130 |
|
||||||
R12 |
= |
|
R1R2 |
|
= |
|
= 56,52 Ом; |
||||||
|
R1 |
+ R2 |
100 |
+ 130 |
|||||||||
E12 |
= J1R12 = 8,48 В. |
|
Между узлами 2– 3 резисторы соединены параллельно, поэтому
R |
= |
R3 R4 |
= 43 75 |
= 27,33 Ом. |
|
34 |
|
R3 + R4 |
43 + 75 |
|
|
|
|
|
|
||
Получаем схему рис. 1.13. |
|
|
|||
|
|
|
R12 |
E |
R34 |
|
|
1 |
|
12 |
|
|
|
|
2 |
3 |
|
|
|
|
|
||
|
|
I5 |
I7 |
||
|
|
|
R5 |
|
R6 |
R7 |
J6 |
|
U30 |
J7 |
E5 |
|
I6 |
|
|
′ |
E7 |
|
|
|
||
|
|
|
|
|
0 |
I6 |
|
|
|
|
Рис. 1.13 Преобразования для двухполюсника между узлами 3–0 поясняет рис. 1.14.
3 |
3 |
|
|
|
R7 |
JE7 |
|
3 |
|
|
J7 |
|||
|
|
|
′ |
|
R7 |
0 |
|
|
E7 |
|
|
|
||
|
J7 |
3 |
′ |
|
|
|
|
|
|
|
|
R7 |
J7 |
R7 |
E7 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
0 |
|
0 |
|
0 |
|
Рис. 1.14
Находим:
J E7 |
= |
E7 |
= |
8 |
= 0,04 А; |
|
R7 |
200 |
|||||
|
|
|
|
9
′ |
= J E7 + J 7 |
= 0,04 + 0,1 |
= 0,14 А; |
|
|
|||
J7 |
|
|
||||||
′ |
′ |
= 0,14 200 |
= 28 В. |
|
|
|
||
E7 |
= J7 R7 |
|
|
|
||||
Получаем эквивалентную схему рис. 1.15. |
|
|
||||||
|
|
1 |
R12 |
|
E12 |
2 |
R34 |
3 |
|
|
|
|
|
|
U23 |
||
|
|
|
I5 |
U21 |
|
|
I30 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R125 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
U20 |
6 |
U30 |
|
|
|
|
R |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
J6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
I6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
E5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
′ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I |
′ |
|
|
|
|
|
E7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.15 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
Ветви на участках 2–1; 1– 0 соединены последовательно. Сопротивление |
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
R125 |
|
|
= R12 + R5 |
= 56,52 + 91 = 147, 52 Ом. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
Э. д. с. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
E125 |
|
|
= E12 − E5 |
= 8,48 – 24 = – 15,52 В. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
Ветви на участках 2–3, 3– 0 соединены последовательно. Сопротивление |
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
R347 |
|
|
= R34 + R7 |
= 27,33 + 200 = 227,33 Ом. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
Получаем двухполюсник с двумя узлами (рис. 1.16). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
Рассчитываем напряжение U20. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
Имеем уравнение: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I5 |
2 |
|
|
|
|
|
|
I |
|
||||||||||||||||||||||||||
|
G U |
|
|
= J |
|
|
|
, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
30 |
|||||||||||||
|
20 |
22 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
22 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
где G22 = |
|
|
|
1 |
+ |
|
|
1 |
|
+ |
1 |
|
– собст- |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
R7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R |
|
|
||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
R125 |
|
|
R6 |
|
|
|
|
|
U20 |
|
|
|
|
|
|
|
125 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
347 |
||||||||||||
венная проводимостей ветвей, при- |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
J6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
надлежащих узлу 2; |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I6 |
|
|
E′ |
||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
E |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
′ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
J22 = |
E125 |
|
|
− J6 + |
E7 |
|
– узловой ток. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
125 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7 |
||||||||||||||||
R125 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I6 |
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 |
′ |
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
Подставляя данные: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||
|
G22 |
|
= 0,02 1/ Ом, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 1.16 |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
J22 |
= – 0,182 А. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
Напряжение |
J22 |
|
|
|
|
− 0,182 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
U20 |
= |
= |
= – 8,982 |
В. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
0,02 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
G22 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10