Купалінка

Купалінка, купалінка,

Цёмная ночка,

Цёмная ночка,

Дзе ж твая дочка?

Мая дочка у садочку

Ружу, ружу поліць,

Ружу, ружу поліць,

Белы ручкі коліць

Кветачкі рвець, кветачкі рвець,

Вяночкі звівае,

Кветачкі звівае,

Слёзкі пралівае.

Лявоніха

А Лявоніху Лявон палюбіў, А Лявоніха не жонка была,

Лявонісе чаравічкі купіў; Не мытую мне кашулю дала, –

Лявоніха, душа ласкавая, Не мытую, не качаную,

Чаравічкамі палясківала. У суседа пазычаную.

Як я, молада, ў матулькі была, Ай, Лявоніха, Лявоніха мая,

Як вішэнька у садочку, цвіла; Несалёную капусту дала.

Цвіла, цвіла ды пацвітывала, А Лявона дык і чорт не бярэць:

З малайцамі ды пагулівала. Несалёную капусту жарэць.

Папалася злому духу – мужыку,

Ссушыў мяне, як лісцінку у духу, –

А чаму ж цябе пярун не забіў, Сучасныя прыпеўкі

Як ты мяне маладую палюбіў. (дадатак да першых двух строф)

Наехала повен двор казакоў, Ой, Лявоніха, Лявоніха мая,

Ўзялі, ўзялі майго мужа у палон. Ты такою прыгажуняй не была.

Ой, не жаль мне, што яго узялі, Як збяромся мы у свята пагуляць,

Толькі жалка, што не моцна звязалі. Нам Лявоніхі сваёй не пазнаць.

Ой, не жаль мне, што яго узялі, Ах, Лявоніха, Лявоніха мая,

Толькі жалка, што не моцна звязалі: Ты сягоння, нібы ружа, расцвіла,

Ён, паганец, уцячэць, уцячэць, Расцвіла буйнымі кветкамі

Мне галоўку натаўчэць, натаўчэць. З добрым мужам, да і з дзеткамі.

МІКІТА

А Мікіта жыта паша, А Мікіта муку сее,

А я рада, – поле наша! А я рада, што умее.

Прыпеў: Мікіта, Мікіта, Прыпеў

Так і гэтак, Мікіта.

А Мікіта жыта косіць, А Мікіта ў печы паліць,

А я рада, – есць не просіць. А я рада, што кухарыць.

Прыпеў Прыпеў

А Мікіта вее жыта, А Мікіта хлеб саджае,

А я рада, што аббіта. А я рада, што гуляю.

Прыпеў Прыпеў

А Мікіта жыта меле,

А я рада, што так веле.

Прыпеў

Ой, рана на йвана

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Проці Йвана ночка мала. Вячэрала белым сырам.

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Дзе, Купала, начавала? Чым, Купала, запівала?

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Начавала ў чыстым полі. Запівала гарэліцай.

Ой, рана на Йвана. (2 р.) Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Чым, Купала, вячэрала?

Ой, рана на Йвана. (2 р.)

Ох, і сеяла ульяніца лянок

Ох, і сеяла Ульяніца лянок, Ох, і слала Ульяніца лянок,

Ох, і сеяла Іванаўна лянок. Ох, і слала Іванаўна лянок.

Прыпеў: Прыпеў

Ох, сэрца лянок,

Мая радасць ты, лянок. Ох, і мяла Ульяніца лянок,

Ўсё бялюсенькі кужалёк! Ох, і мяла Іванаўна лянок.

Прыпеў Прыпеў

Ох, палола Ульяніца лянок, Ох, і прала Ульяніца лянок,

Ох, палола Іванаўна лянок. Ох, і прала Іванаўна лянок.

Прыпеў Прыпеў

Ох, ірвала Ульяніца лянок, Ох, і ткала Ульяніца лянок,

Ох, ірвала Іванаўна лянок. Ох, і ткала Іванаўна лянок.

Прыпеў Прыпеў

А сарваўшы, у снапочкі ставіла, А саткаўшы, ды сарочак нашыла,

А сарваўшы, у снапочкі ставіла. А саткаўшых, ды бялёвых нашыла.

Прыпеў Прыпеў