SK_Malye_diaspory_2014 / Спецкурс Мал диасп ЛК / Тема 15. Религия в жизни нас мал диасп / КАЛЁНІЯ Галіч-Мыза 1928

КАЛЁНІЯ “ГАЛІЧ-МЫЗА”, МАГІЛЁЎСКАЕ АКРУГІ.

[1928 г.]

Калёнія арганізавана ў 1866 годзе з перасяленцаў з Курляндіі. Зараз у калёніі маецца 99 гаспадарак, насельніцтва ўсяго 497 <…>

АГУЛЬНАЕ СТАНОВІШЧА КАЛЁНІІ.-

Цяперашняе становішча калёніі ў параўнаньні з дарэвалюцыйным часам, шмат ніжэй, што тлумачыцца тым, што латыскія гаспадаркі да рэвалюцыі ў сваёй большасьці былі моцныя, з значнай колькасьцю зямлі і жывёлы. Усяго да кастрычнікавай рэвалюцыі было 44 гаспадаркі, якія па групам можна падзяліць наступным чынам:

З зямлёй ад 15-20 дзесяцін – 8 гаспадарак, альбо 18,2%

“ “ 20-30 “ 17 “ “ 37,3%

“ “ 30-40 “ 5 “ “ 11,8%

“ “ 40-50 “ 5 “ “ 11,8%

“ “ 50-60 “ 5 “ “ 11,8%

“ “ 60-170 “ 4 “ “ 9,1%

Усяго зямлі (у тым ліку і лесу) было 1678 дзесяцін. Частка зямлі (лічбаў няма) куплена як прыватная ўласнасьць, астатняя бралася ў арэнду ад маёнтка Галіча.

Перад кастрычнікавай рэвалюцыяй ў калёніі было коняй 165, кароў 588; пасьля абрэзаў зямлі лік гаспадарак павялічыўся, але моцнасьць гаспадарак стала ніжэйшай.

<…>

РЭЛІГІЙНЫЯ ГРУПЫ Ў КАЛЁНІІ.-

Люцеране і бапцісты. Утрыманьне кіраўнікоў каштуе штогодна 300 рублёў. Антырэлігійную прапаганду цяжка весьці бо частка моладзі адмаўляецца удзельнічаць у такіх п”есах, якія маюць антырэлігійны зьмест. Пыталіся арганізаваць антырэлігійны гурток, но ніхто ня хоча паставіць рэзка пытаньне аб рэлігіі. Рэлігія мае ў калёніі моцныя корні, бо большасьць колёністаў у дорэвалюцыйны час прынадляжала да сельскае буржуазіі і цяперашняе кулацтва рэлігію скарыстоўвае ў інтарэсах сваей кулацкай палітыкі. Падмогай кулацтву зьяўляецца нацыяналізм, родсцьвенныя адносіны, што яшчэ больш узмацняе іх.

<…>

СТАРШЫНЯ СЕЛЬСАВЕТА – АУЗІН

КУЛЬТАСЬВЕТПРАЦАЎНІКІ: Ліндэ

Пурвінь

НАРБ. Ф.701. Оп.1. Д.69. Л.25-26,30-31.

В Ы В О Д Ы

обследования работы Галицко-Мысского национального совета Могилевского округа,произведенного комиссией в составе члена Нацкамісіі ЦИК БССР т. Думса и Председателя Комитета Крестьянской Взаимопомощи Климовичского района т. Вероньева, в присутствии Председателя и секретаря Галицко-Мызского латышского национального совета т.т. Креслина и Озользыла 27-30 ноября 1928 года.

<…>

Систематической антирелигиозной работы среди населения не проводится. Ведут работу случайно школьные работники (проведен диспут с приехавшим сектантским проповедником, культурный вечер, кино). Антирелигиозного кружка или ячейки «Безбожника» нет. Среди лютеранства (почти что все население) начинается разложение (служба в кирке один раз в год, кирка не ремонтируется). Окончательно порвали с религией 6 семей. Лютеранством руководит приезжающий из Смоленска пастор Швальбе. Сектантов-баптистов – 16 человек, руководит местный крестьянин и частично посещают приезжающие из Смоленска и Новгорода проповедники. Секта остается стабильной, роста нет, влиянием среди населения секта не пользуется.

<…>

Население мало интересуется проведением белорусизации, это об’ясняется тем, что нет желания изучать белорусский язык, а также близостью РСФСР, с населением которой латыши имеют экономическую связь.

<…>