- •1. Предмет, функции и методы политологии, её место в с-ме обществ.Наук
- •2. Пол-ка как общественное явление.
- •3. Сущность, структура и функции политической власти.
- •4. Полит.Режим: сущн-ть, критерии, типы.
- •5. Демократия: теория и практика.
- •6. Сущн-ть, структура и ф-ии полит.С-мы общ-ва
- •7. Полит. С-ма рб
- •8. Гос-во, её ф-и и структура
- •9. Формы гос.Устройства (управления)
- •10. Формы территориального устройства.
- •11. Сущн-ть и пр-ки правов.Гос-ва
- •12. Гражд. Общ-во, осн. Усл-я его формиров-я и функциониров-я
- •13. Институты гос.Власти в рб
- •14. Полит. Партии: сущн-ть, стр-ра, ф-и, типология
- •15. Партийн. С-мы и их типология
- •15. Станаўленне шматпартыйнай сістэмы ў рб
- •17. Обществ.Объедин-я, место и роль в полит. Жизни общ-ва
- •18. Обществ.Объединения в рб
- •19. Полит.Пр-сс: сущн-ть, структура и стадии протекания
- •20. Теория и практика полит.Модернизации общ-ва
- •21. Полит. Д-ть как основа полит.Жизни общ-ва
- •22. Полит.Участие: сущн-ть, формы, типы, ур-ни, факторы
- •23. Полит.Элита: сущн-ть, ф-и, типология
- •24. Осн. Ф-ры, условия и пути формиров-я полит. Элиты
- •25. Полит. Лидерство и его сущн-ть
- •26. Типология полит.Лидерства
- •27. Выборы и избирательное право
- •28. Избирательн. С-мы
- •29. Избират. С-ма рб
- •30. Избират. Кампания и её осн.Стадии.
- •31. Полит. Ку-ра, её сущн-ть, стр-ра и ф-и
- •32. Политическ. Социализация как пр-сс включения л-ти в пол-ку
- •33. Полит.Конфликты: сущн-ть, типы, этапы, пути урегулиров-я
- •34. Полит. Кризисы: предпосылки, проявл-я, этапы, виды, пути выхода
- •35. Гос. Политика и управл-е как категории полит.Науки
- •36. Гос. Молодёжн. Пол-ка в рб
- •37. Пол-ка гос-ва в сфере конфес. Отнош-й в рб
- •38. Политика и религия
- •39. Этнопол. Пр-ссы в соврем. Мире. Нац. Пол-ка в рб
- •40. Сущн-ть и осн. Субъекты междун. Отнош-й
- •41. Внешн. Пол-ка в с-ме междун. Отнош-й
- •42. Геопол-ка и пр-ссы глобализ-и в соврем мире
- •43. Междун. Орг-и: сущн-ть, типы, ф-и
- •44. Глобальн. Проблемы соврем-ти и роль междун.Орг-й в их реш-и
- •45. Оон: стр-ра, ф-и, проблемы реформир-я
- •46. Внешн. Пол-ка рб: осн. Напр-я и приоритеты
- •47. Источники и ресурсы власти
- •48. Проблема легитимности и легальности власти
- •49. Типология полит.С-мы общ-ва
- •50. Тоталит.Полит.Режим: понятие, пр-ки, разнов-ти
- •51. Сущн-ть, пр-ки и осн. Разн-ти соврем. Авторит. Режимов
- •52. Демокр. Режим. Пробл. Перехода от тотал. И автор. Режимов
- •53. Осн.Теории происх-я гос-ва
- •54. Формир-е правов. Гос-ва и общест. Объед-я в рб
- •55. Типол-я полит. Пр-сса
- •56. Р-е предст-й о лидерстве в ист-и полит мысли
- •57. Осн. Типы полит. Ку-ры
- •58. Полит.Повед-е л-ти
45. Оон: стр-ра, ф-и, проблемы реформир-я
Арганізацыя Аб'яднаных Нацый (ААН, United Nations) — міжнародная арганізацыя, створаная для падтрымання і ўмацавання міжнароднага міру і бяспекі, развіцця супрацоўніцтва паміж дзяржавамі. Асновы яе дзейнасці і структура распрацоўваліся ў гады Другой сусветнай вайны. ААН з'яўляецца цэнтрам вырашэння праблем, з якімі сутыкаецца ўсё чалавецтва. Гэтая дзейнасць ажыццяўляецца супольнымі намаганнямі больш як 30 звязаных з ёй арганізацый, што складаюць сістэму Арганізацыі Аб'яднаных Нацый.ААН і іншыя арганізацыі яе сістэмы займаюцца працай па захаванні правоў чалавека, ахове навакольнага асяроддзя, барацьбе з хваробамі, забеспячэнні развіцця і барацьбе з галечай. Установы ААН распрацоўваюць нормы і правілы бяспечных і эфектыўных паветраных і марскіх зносін, спрыяюць удасканаленню тэлекамунікацый і абароне інтарэсаў спажыўцоў, дапамагаюць забяспечваць павагу да правоў інтэлектуальнай уласнасці і каардынуюць размеркаванне радыёчастот. ААН з'яўляецца таксама ініцыятарам міжнародных кампаній па барацьбе супраць незаконнага абароту наркотыкаў і тэрарызму. Члены ААН — сувярэнныя дзяржавы. ААН не з'яўляецца сусветным урадам і не прымае законаў. Аднак яна выдзяляе сродкі, што дапамагаюць урэгуляваць міжнародныя канфлікты і распрацаваць палітыку па пытаннях, якія тычацца ўсіх нас. Арганізацыя Аб'яднаных Нацый мае шэсць галоўных органаў. Пяць з іх — Генеральная Асамблея, Савет Бяспекі, Эканамічны і сацыяльны савет, Савет па Апецы і Сакратарыят.
Згодна са Статутам Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, Рада Бяспекі нясе асноўную адказнасць за падтрыманне міжнароднага міру ды бяспекі і можа склікацца ў любы час дня і ночы ў выпадку ўзнікнення пагрозы міру.Рада складаецца з 15 членаў. Пяць з іх — Кітай, Расійская Федэрацыя, Вялікабрытанія, ЗША і Францыя — з'яўляюцца пастаяннымі членамі. Астатнія 10 членаў Рады выбіраюцца Генеральнай Асамблеяй на двухгадовы тэрмін. ашэнні Рады лічаць прынятымі, калі за іх пададзеныя галасы дзевяці яе членаў.
Эканамічная і Сацыяльная Рада дзейнічае пад агульным кіраўніцтвам Генеральнай Асамблеі і каардынуе дзейнасць Арганізацыі Аб'яднаных Нацый ды ўстаноў яе сістэмы ў эканамічнай і сацыяльнай сферах. Выконваючы функцыю галоўнага форуму для абмеркавання міжнародных эканамічных ды сацыяльных праблем і выпрацоўкі рэкамендацый у дачыненні да палітыкі ў гэтых галінах, Рада мае вялікае значэнне ва ўмацаванні міжнароднага супрацоўніцтва ў мэтах развіцця.
Міжнародны Суд, вядомы таксама як Сусветны суд, з'яўляецца галоўным судовым органам Арганізацыі Аб'яднаных Нацый. Ён складаецца з 15 суддзяў, якіх абіраюць Генеральная Асамблея і Рада Бяспекі, і займаецца ўрэгуляваннем спрэчак паміж дзяржавамі.
Сакратарыят праводзіць аператыўную і адміністрацыйную працу Арганізацыі Аб'яднаных Нацый у адпаведнасці з указаннямі Генеральнай Асамблеі, Рады Бяспекі і іншых органаў. На чале яго стаіць Генеральны сакратар, які набірае штат супрацоўнікаў, неабходных для працы Арганізацыі, і забяспечвае агульнае адміністрацыйнае кіраванне.