- •Вопрос№10:Основные направления внутренней и внешней политики вкл в 13-16в.
- •Вопрос№11:Язычество на землях Белоруссии.
- •Вопрос№12: Введение христианства и его влияние на развитие белорусских земель.
- •Вопрос№13:Письмо и образование на Беларуси в 9-13 вв. Е. Полоцкая, к. Туровский, к. Смолятич.
- •Вопрос№14:Фармiраванне беларускай народнасцi. Станауленне старабеларускай мовы I развiцце лiтаратуры.
- •I Мсцiслауская землi сталi аб'яднальным цэнтрам тэрыторыi беларусау.Выгад
- •Вопрос№15:Архитектура, изобразительное и декоративно-прикладное искусство на Беларуси в 9 – 13 вв.
- •Прос№16: Распространение идей Возрождения на Беларуси. Ф. Скарина – перводрукар, асветник, гуманист.
- •Вопрос№17:Церковно-религийные отношения в вкл и рп.
- •Вопрос№19: Идеология реформации. Мировоззрение и гуманистическая деятельность с. Будного, в. Цяпинского, м. Гусовского.
- •Вопрос№20:Люблинская уния и образование рп.
- •Вопрос№21:Государственный строй рп.
- •Вопрос№22 Знешняя палітыка рп. Войны.
- •Вопрос23:Сацыяльна-эканамічнае становішча беларускіх зямель у другой палове XVI-XVIII ст.
- •Вопрос№24:Политический кризис рп, попытки реформирования. Разделы рп и присоединение Бел земель к Российской империи.
- •Xyiii ст. У Польшчы "рп" пачала праводзiцца iнтэнсiуная рэфармацыйная дзей
- •Впрос№25:Развитие образования, литературы и науки в Беларуси в другой половине 16-18 ст.
- •Вопрос№26: Архитектура Бел. В другой половине 16-18ст. Изобразительное искусство, театр, музыка.
- •Вопрос№27:Политика царизма в Белоруссии в конце 18-19 ст.
- •Вопрос№28:Общественно-политическое движение на б в 18-19. Восстания 1794 и 1830-31 гг.
- •Вопрос№29:Международные отношения в Европе в период Наполеоновских войн. Война 1812г.
- •Вопрос№30:Образование, наука и литература конца 18-нач 19в.
- •Вопрос№31:Искусство Белоруси в 18-19ст.
- •Вопрос№32:Промышленный переворот в странах Зап Европы. Отмена крепостного права.Буржуазные реформы 1860-1880г.
- •Вопрос№33: Особенности развития экономики б после отмены крепостного права во второй половине 19 в.
- •Вопрос№34:Восстание 1863-1864гг на б, его итоги и значение.
- •Вопрос№38:Основные тенденции развития экономикиЕвропы в нач 20 в. Соц-эк состояние бел губерний в 1900-1914гг.Столыпинская аграрная реформа.
- •Вопрос№39:Общественно-политическая жизнь ри в нач 20 ст . Революционные события 1905-1907 гг на Бел.
- •Вопрос№40:Первая мировая война и б. Лютауская рэвалюция1917г.
- •Вопрос№41:Развитие культуры б в начале 20 в.
- •Вопрос№42:Обострение соц-эк и полит кризиса в России осенью 1917г. Кастрычницкая рэвалюция и установление советской власти.
- •25 Кастрычнiка 1917 года рабочыя, салдаты пад кiраунiцтвам цк рсдрп (б)
- •I сялянскiх дэпутатау Заходняй вобласцi,Трэцi з'езд Саветау сялянскiх дэпу
- •Вопрос№43:Проблема белорусской гос-венности в общ- полит движении б. Первый всебелорусский съезд. Объявление бнр.
- •14 Беларуса-моуных газет I часопiсау.Адкрыта было больш за 160 беларускiх
- •Вопрос№44:Создание бсср и л-бсср.
- •Вопрос№45:Война Польши и России. Второе объявление бсср.
- •I узмацнення абароны 1 чэрвеня 1919г. У Маскве было прынята рашэнне аб пе
- •1920Г. Здолела перайсцi у контрнаступленне. Але з-за недахопу сiл наступ0-
- •I незалежнай дзяржавай.
- •Вопрос№46:нэп и его особенности проведения в б.
- •Вопрос№48:Политика белорусизации, осн направления и итоги.
- •Вопрос№49:Сворачивание нэПа. Индустриализация и коллективизация.
- •Вопрос№51:Западная б в составе Польши.Воссоединение Зап б и бсср.
- •Вопрос№52:Развитие образования ,науки и литературы на б в 1917-1941гг.
- •Вопрос№54:Международные отношения в начале 2 мир войны. Нападение фашистской Германии на ссср и оборонит бои на терр б.
- •750 Тыс. Нягледзячы на гераiчнае супрацiуленне чырвонаармейцау,да канца жнiу-
Вопрос№34:Восстание 1863-1864гг на б, его итоги и значение.
З часоў падзелу Рэчы Паспалітай польскі патрыятычны рух не даваў спакою расійскім уладам. Польскі патрыятычны лагер падзяліўся на дэмакратаў, якія выступалі за паўстанне, і лібералаў – прыхільнікаў мірных сродкаў барацьбы.Тыя, хто быў за паўстанне, атрымалi назву “чырвоныя”. Яны падзялялiся на правых i левых. Першыя рабiлi стаўку на шляхту i асцерагалiся шырокага сялянскага руху.Яны прадугледжвалi надзяленне сялян зямлёй за кошт яе частковай канфiскацыi ў памешчыкаў пры абавязковай грашовай кампенсацыi. Левыя разлiчвалi на сялянскую рэвалюцыю.Працiўнiкаў паўстання называлi “белымi”. Гэта былі пераважна памешчыкi, сярэдняя буржуазiя, частка iнтэлiгенцыi.Гэтыя палiтычныя плынi сфарміраваліся і iснавалi не толькi ў Польшчы, але i на тэрыторыi Беларусi i Лiтвы.Восенню 1861 г. у Варшаве з разнастайных рэвалюцыйных груповак быў арганiзаваны паўстанцкi гарадскi камiтэт.“Левых” ў Беларусi ўзначальваў Канстанцiн Калiноўскi (1838–1864). Ён паходзiў з сям’i збяднелага шляхцiца Гродзенскай губернi, скончыў Пецярбургскi ўнiверсiтэт. Вярнуўшыся ў 1861 г. на радзiму, К. Каліноўскі стварыў у Гродне нелегальную рэвалюцыйную арганiзацыю з разначыннай iнтэлiгенцыi. Выдаў 7 нумароў падпольнай рэвалюцыйнай газеты на беларускай мове “Мужыцкая праўда”.Была выкладзена праграма паўстання: Польшча абвяшчалася незалежнай краiнай з роўнымi правамi ўсiх яе грамадзян перад законам, дазвалялася дзейнасць ўнiяцкай царквы, планавалася перадаць сялянам iх зямельныя надзелы ў поўнае ўладанне, а памешчыкам выплацiць кампенсацыю з дзяржаўнай казны.У студзенi–лютым 1863 г. ў Беларусi з’явiлiся першыя паўстанцкiя атрады, якiя прыйшлi з Польшчы. Найбольш актыўна паўстанцы дзейнiчалi ў Гродзенскай губернi, дзе ваяводскiм камiсарам быў К. Калiноўскi.Паўстанне 1863–1864 гг. адбывалася ва ўмовах правядзення аграрнай рэформы ў Расii.Поспеху ў барацьбе з паўстаннем расійскiя ўлады дасягнулi не толькi дзякуючы вайсковай сiле.У чэрвенi 1863 г. ў Вiльню вярнуўся К. Калiноўскi, а ў лiпенi ён стаў старшынёй Вiленскага аддзела. Да канца лета ў руках К. Калiноўскага сканцэнтравалася ўсё кiраўнiцтва паўстанцкiмi атрадамi на тэрыторыi Лiтвы i Беларусi. Аднак выратаваць паўстанне ўжо не удалося.
ВОПРОС№35: Фарміраванне бел. нацыі. Адраджэнне бел. мовы і літаратуры. Дэмакратычны і нацыянальна-вызваленчы рух на Б. у другой палове 19 = пачатку 20 стст.
Пасля падаўлення паўстання 1863–1864 гг. на Беларусi адбыўся рэзкi спад сялянскiх выступленняў i на працягу наступных 40 год сялянскi рух нiколi не дасягаў таго ўзроўню.Арганiзаваны рэвалюцыйны рух на Беларусi пачаў адраджацца толькi ў сярэдзiне 70-х гг.З самага пачатку ў народнiцтве iснавалi дзве плынi – рэвалюцыйная i рэфарматарская. Прадстаўнiкi першай асноўным сродкам дасягнення сваiх мэт лiчылi сялянскую рэвалюцыю. Памяркоўныя народнiкi хацелi перайсцi да сацыялiзму шляхам паступовага рэфармавання iснуючага ладу Расii.Народнiцкi рух на Беларусi быў iдэйна i арганiзацыйна звязаны з агульнарасiйскiм.Тым не меньш, выступленняў рабочых на Беларусi было ня шмат. Толькi ў 90-я гады назiраецца ўздым барацьбы. Паступова рабочы рух набывае ўсе большую арганiзаванасць i ў канцы ХIХ ст. вылучаецца ў самастойную плынь.У дугой палове 80-х – пачатку 90-х гг. у некаторых гарадах Беларусi былi арганiзаваны гурткi, у якiх вывучалiся працы К. Маркса, Ф. Энгельса i iх паслядоўнiкаў.Аднак ужо з сярэдзіны 90-х гадоў у сацыял-дэмакратычным руху Расіі адбываюцца значныя змены. Пачынаецца пераход ад вузкай гуртковай прапаганды марксізму да масавай эканамічнай і палітычнай агітацыі.