5 Жедел аппендицитін. Дифференциальді диагностика.

Негізгі симптомдары Жергілікті ауыру, іш бетінің қатаюы, Блюмберг, Ровзинг симптомдары, қан тамыры соғуының жиіленуі, дене қызуы, лоқсу, құсу, іш кебуі, іш өтуі.

Клиникалық көріністерге әсер ететін факторлар: өсіндідегі морфологиялық бұзылыстар, өсіндінің орналасқан орны (ретроцекальды, жамбас қуысында, іштің орта бөлімінде), науқастың жасы- қартайған, жас бала.

Диагнозды ажырату :

1. Асқазан және ұлтабар ішегі аурулары (гастрит, ойық жара, перфорация).

2. Өт және ұйқы безі аурулары (бауыр коликасы, холецестит, панкереатит).

3. Ішек аурулары (энтероколит, терминальды илеит, дивертикулит, ішек түйілуі).

4. Гинекологиялық аурулары (аднексит, пельвиоперитонит, жатырдан тысқары жүктілік, аналық безінің бұралуы, жыртылуы).

5. Бүйрек коликасы.

6. Жүрек және өкпе аурулары (миокард инфаркттісі, плевропневмония, плеврит).

Жедел аппендицит ауруының асқынулары :

1. Аппендикуляры инфильтрат.

2. Дуглас абсцессі.

3. Көк ет астының абсцессі.

4. Ішек арасының абсцессі.

5. Ішпердесінен тысқары абсцесс.

6. Пилефлебит.

7. Ішектер жыланкөздері.

 

2 Жедел апендицит: диагностикасы, емі.

Кохер-эпигастральді аумақтағы ауырсынудың оң жақ мықын аймағына көшуі Ситковский науқас сол  жаққа  жатқанда-ауырсыну. Ровзинг-сол жақтан төменгі тоқ ішекті басқанда, оң жақ мықын аймағы ауырсынуы Воскресенский (көйлек симптомы) Раздольский –оң жақ мықын аймағында тері гиперестезиясы, саусақпен ұрғылау Образцов-оң аяғын бүкпей көтергенде оң жақ мықын аймағында ауырсыну күшейеді Щеткин-Блюмберг симптомы- алақанмен абайлап ішті басқанда іш ауыруы күшейеді.

Бұдан соң іштен қолды шапшаң көтеріп алғанда іш ауыруы одан әрі күшейеді. Бұл симптом әр түрлі себептер әсерінен басталған перитонитті дәлелдейді

ЖЕДЕЛ АППЕНДИЦИТ сырқатын анықтау, дұрысырақ айтқанда диагнозды дәлелдеу үшін аталған белгілермен қатар, зерттеудің келесі кезеңінде, ауру адамның қаны мен зәрін лабораториялық зерттеулерден өткізу керек. Өсіндінің жедел қабынуында қанның ақ түйіршіктерінің (лейкоцитгердің) саны әр дәрежеде жоғарылайды, нейтрофильдік лей­коцитоз байқалады. Лейкоцит көрсеткіштері, орта есеппен, 12-14 х 10²/ л жетеді, ал кейбір пациенттерде одан да жоғары болуы мүмкін. Эритроциттердің тұну жылдамдығы (ЭТЖ) жоғарылайды және, со­нымен қатар, сырқаттың түріне қарай, лейкоцитарлық формуланың солға қарай ығысуы, нейтрофилез т.б. өзгерістер байқалады. Әдетте қандағы бұндай өзгерістер ЖЕДЕЛ АППЕНДИЦИТтің деструктивтік түріне тән және олар организмнің улану (интоксикация) дәрежесін көрсетеді.Емі ЖЕДЕЛ АППЕНДИЦИТте операция (аппендэктомия), көбінесе, жергілікті Жедел аппендицитнсыздандыру әдісін қолдану арқылы орындалады

Созылмалы аппендицитін: жіктемесі, диагностикасы.

озылмалы аппендициттің үш түрі белгілі:

1)Созылмалы резидуальды - жедел аппендициттің созылмалы түріне көшуі. Жедел, қатты қабыну (приступ болей) басылып ол бәсең, созылмалы науқасқа айналады.

2) Созылмалы қайталанғыш(қайталанып күшейетін) аппендицит. Ауырлығы бірнеше рет басылып, біраз уақыттан соң қайталанып ауырланатын (повторное обострение) аппендицит. Қайталанып басталатын приступтер арасында соқыр ішек түсының ауыруы сақталады.

3) Алғашқыдан (басталуынан) созылмалы - первично хронический или хронический безприступный аппендицит - науқастың бұл түрінде анамнезде ауыр приступ жоқ. Отростокте қабыну процессі алғашқыдан әлсіз, созылмалы. Мамандардың қөпшіліғі аппендициттің бұл түріне қарсы. Өйткені алғашқыдан созылмалы (без острого приступа) қабыну мүмкін емес.

Бүнымен қоса алғашқыдан аппендицита аппендэктомиямен емдеу науқастың жағдайын жақсартпайды - іштің ауыруы басылмайды. Сондықтан аурудың себебі червеобразды отростокте емес, басқа мүшелердің бірінде.

Созылмалы аппендицитпен науқас адамның шағымы әр түрлі және көп - іш, бас ауыруы; азғана дене қызуының көтерілуі, арқаның ауыруы, кешкі мезгілде қызу көтерілуі. Кейбіреулерінде іш өтуі немесе дәрет шығуының сиректенуі, кейде жөтел, қүсық, іштің шаншып ауыруы т.б. Бүндай созылмалы қайталанып басталатын аппендицитте байқалатын (аппендицит көріністеріне жатпайтын) шағымдардың аппендэктомиядан кейін толық жойылатындығы науқастың отросток қабынуымен байланысын дәлелдейді.

Косвенными признаками хронического аппендицита при пальпации живота могут быть локальная болезненность в правой подвздошной области, нередко положительный симптом Образцова, иногда – положительные симптомы Ровзинга, Ситковского.

Для диагностики хронического аппендицита обязательно выполняют рентгенконтрастную ирригоскопию толстого кишечника, позволяющую выявить отсутствие или частичное заполнение барием слепого отростка и замедление его опорожнения, что свидетельствует об изменении формы аппендикса, деформации, сужении его просвета. Проведение колоноскопии помогает отвергнуть наличие новообразований в слепой и толстой кишке, а обзорной рентгенографии и УЗИ – в брюшной полости. Клинические анализы крови и мочи больного при хроническом аппендиците, как правило, без выраженных изменений.

При первично-хроническом аппендиците диагноз ставят методом исключения других возможных заболеваний органов брюшной полости, дающих схожую симптоматику. Необходимо проводить дифференциальную диагностику хронического аппендицита с язвой желудка, болезнью Крона, синдромом раздраженного кишечника, хроническим холециститом, спастическим колитом, брюшной жабой, иерсиниозом, тифлитом и илеотифлитом другой этиологии (например, туберкулезной, злокачественной), болезнями почек и мочевых путей, гинекологическими заболеваниями, глистной инвазией у детей и др. Источник: http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/zabolevanija_gastroenterologia/chronic-appendicitis