Контрольная работа по латыни №2 вариант 3 по уч. Покровская, Кацман
.docx1.
a) Appello, appellāre (1) – называть.
Perf. Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Perf. Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
appellāvī |
appellāvimus |
1 |
appellātus, a, um sum |
appellāti, ae, a sumus |
2 |
appellāvisti |
appellāvistis |
2 |
appellātus, a, um es |
appellāti, ae, a estis |
3 |
appellāvit – он назвал |
appellāvērunt |
3 |
appellātus, a, um est - он (она, оно) назван(-а, -о) |
appellāti, ae, a sunt |
Plusq. Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Plusq. Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
appellāveram |
appellāverāmus |
1 |
appellātus, a, um eram |
appellāti, ae, a erāmus |
2 |
appellāveras |
appellāverātis |
2 |
appellātus, a, um eras |
appellāti, ae, a erātis |
3 |
appellāverat – он назвал |
appellāverant |
3 |
appellātus, a, um erat - он (она, оно) назван(-а, -о) |
appellāti, ae, a erant |
Fut.II Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Fut.II Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
appellāvĕro |
appellāvĕrĭmus |
1 |
appellātus, a, um ero |
appellāti, ae, a erĭmus |
2 |
appellāvĕris |
appellāvĕrĭtis |
2 |
appellātus, a, um eris |
appellāti, ae, a erĭtis |
3 |
appellāvĕrit – он назовёт |
appellāvĕrĭt |
3 |
appellātus, a, um erit - он (она, оно) будет назван (-а,о) |
appellāti, ae, a erunt |
б) Rapio, rapĕre (3) – хватать, похищать.
Perf. Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Perf. Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
rapuī |
rapuimus |
1 |
raptus, a, um sum |
rapti, ae, a sumus |
2 |
rapuisti |
rapuistis |
2 |
raptus, a, um es |
rapti, ae, a estis |
3 |
rapuit – он схватил |
rapuērunt |
3 |
raptus, a, um est - он (она, оно) схвачен (-а, -о) |
rapti, ae, a sunt |
Plusq. Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Plusq. Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
rapueram |
rapuerāmus |
1 |
raptus, a, um eram |
rapti, ae, a erāmus |
2 |
rapueras |
rapuerātis |
2 |
raptus, a, um eras |
rapti, ae, a erātis |
3 |
rapuerat - он схватил |
rapuerant |
3 |
raptus, a, um erat - он (она, оно) схвачен (-а, -о) |
rapti, ae, a erant |
Fut.II Ind. Act. |
Sg. |
Pl. |
Fut.II Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
rapuĕrō |
rapuĕrĭmus |
1 |
raptus, a, um ero |
rapti, ae, a erĭmus |
2 |
rapuĕris |
rapuĕrĭtis |
2 |
raptus, a, um eris |
rapti, ae, a erĭtis |
3 |
rapuĕrit – он схватит |
rapuĕrint |
3 |
raptus, a, um erit - он (она, оно) будет схвачен (-а,о) |
rapti, ae, a erunt |
2. Utor, usus sum, uti (3) – пользоваться, употреблять, применять.
Praes. Ind. Pass. |
Sg. |
Pl. |
1 |
ūtor
|
ūtimur
|
2 |
ūteris |
ūtiminī
|
3 |
ūtitur |
ūtuntur |
Impf. Ind. Pass. |
|
|
1 |
ūtēbar |
ūtēbāmur |
2 |
ūtēbāris |
ūtēbāminī |
3 |
ūtēbātur |
ūtēbantur |
Perf. Ind. Pass.
|
|
|
1 |
ūsus sum |
ūsī sumus |
2 |
ūsus es |
ūsī estis |
3 |
ūsus est |
ūsī sunt |
Plusq. Ind. Pass. |
|
|
1 |
ūsus eram |
ūsī erāmus |
2 |
ūsus erās |
ūsī erātis |
3 |
ūsus erat |
ūsī erant |
Fut.I Ind. Pass. |
|
|
1 |
ūtar |
ūtēmur |
2 |
ūtēris |
ūtēminī |
3 |
ūtētur |
ūtentur |
Fut.II Ind. Pass. |
|
|
1 |
ūsus erō |
ūsī erimus |
2 |
ūsus eris |
ūsī eritis |
3 |
ūsus erit |
ūsī erunt |
3.
Veto, -ui, -ĭtum, -āre (1) – запрещать.
Participium praesentis actīvi |
vetāns, vetantis |
запрещающий |
Participium perfecti passīvi |
vetītus, a, um |
запрещённый |
Participium futuri actīvi |
vetīturus, a, um |
который будет запрещён; намеревающийся запретить |
Infinitivus praesentis actīvi |
vetāre |
|
Infinitivus praesentis passīvi |
vetāri |
|
Infinitivus perfecti actīvi |
vetuisse |
|
Infinitivus perfecti passīvi |
vetītus, a, um esse |
|
Infinitivus futuri actīvi |
vetīturus esse |
|
Infinitivus futuri passīvi |
vetitum iri |
|
Gerundium |
vetandum, vetandi |
запрещение; напр. Occasio vetandi - возможность запрещения |
Gerundīvum |
vetandus, nda, ndum |
тот/та/то, что следует запретить |
Ago, egi, actum, -ĕre (3) – гнать, вести, бежать, быть увлекаемым.
Participium praesentis actīvi |
agēns, agentis |
Гонящий |
Participium perfecti passīvi |
āctus, a, um |
Изгнанный (?) |
Participium futuri actīvi |
ācturus, a, um |
Который будет гоним (?) |
Infinitivus praesentis actīvi |
agĕre |
|
Infinitivus praesentis passīvi |
agi |
|
Infinitivus perfecti actīvi |
ēgisse |
|
Infinitivus perfecti passīvi |
āctus esse |
|
Infinitivus futuri actīvi |
ācturus esse |
|
Infinitivus futuri passīvi |
āctum iri |
|
Gerundium |
agendum |
Гонение |
Gerundīvum |
Agendus, enda, endum |
Тот/та/то, кого следует изгнать (?) |
Loquor, locutus sum, loqui (3) – говорить, разговаривать с кем-л.
Participium praesentis actīvi |
Loquens, loquentis |
Говорящий, разговаривающий |
||
Participium perfecti passīvi |
Locūtum, a, um |
Говоривший |
||
Participium futuri actīvi |
Locūturus, a, um |
Намеревающийся говорить (?) |
||
Infinitivus praesentis actīvi |
|
|
||
Infinitivus praesentis passīvi |
Loqui |
|
||
Infinitivus perfecti actīvi |
|
|
||
Infinitivus perfecti passīvi |
Locūtum esse |
|
||
Infinitivus futuri actīvi |
Locūturus esse |
|
||
Infinitivus futuri passīvi |
Locūtum iri |
|
||
Gerundium |
Loquendum |
Говорение |
||
Gerundīvum |
Loquendus, enda, endum |
Тот/та/то, который должен быть сказан |
4. Haec legio Romana – этот римский легион. Ille hostis acerbus – тот жестокий враг. Quod insigne honestum – тот почётный знак.
|
Sg. |
Pl. |
Sg. |
Pl. |
Nom. |
Haec legio Romana |
Hae legiōnes Romānae |
Этот римский легион |
Эти римские легионы |
Ille hostis acerbus |
Illī hostēs acerbī |
Тот жестокий враг |
Те жестокие враги |
|
Quod insigne honestum |
Quae īnsignia honesta |
Тот почётный знак |
Те почётные знаки |
|
Gen. |
Hujus legiōnis Romānae |
Harum legiōnum Romanārum |
Этого римского легиона |
Этих римских легионов |
Illīus hostis acerbī |
Illōrum hostum acerbōrum |
Того жестокого врага |
Тех жестоких врагов |
|
Cujus īnsignis honestī |
Quorum īnsignium honestōrum |
Того почётного знака |
Тех почётных знаков |
|
Dat. |
Huic legiōnī Romānae |
His legiōnibus Romānis |
Этому римскому легиону |
Этим римским легионам |
Illī hostī acerbō |
Illīs hostibus acerbīs |
Тому жестокому врагу |
Тем жестоким врагам |
|
Cui īnsignī honestō |
Quibus īnsignibus honestīs |
Тому почётному знаку |
Тем почётным знакам |
|
Acc. |
Hanc legiōnem Romānam |
Has legiōnes Romānas |
Этот римский легион |
Эти римские легионы |
Illum hostem acerbum |
Illōs hostēs acerbōs |
Того жестокого врага |
Тех жестоких врагов |
|
Quod īnsigne honestum |
Quae īnsignia honesta |
Тот почётный знак |
Те почётные знаки |
|
Ab l. |
Hac legiōne Romāna |
His legiōnibus Romānis |
Этим римским легионом |
Этими римскими легионами |
Illō hoste acerbō |
Illīs hostibus acerbīs |
Тем жестоким врагом |
Теми жестокими врагами |
|
Quo īnsignī honestō |
Quibus īnsignibus honestīs |
Тем почётным знаком |
Теми почётными знаками |
|
Voc. |
=Nom |
= Nom |
=Nom |
=Nom |
Ille hostis acerbe |
=Nom |
=Nom |
=Nom |
|
=Nom |
=Nom |
=Nom |
=Nom |
5. Eis viris – dat./abl. pl. «этим мужчинам, об этих мужчинах» tyrannos crudeles – acc. pl. «о безжалостном правителе» libertatis restitutae – gen. sg. «возвращённой свободы» ex litteris tuis – abl. pl. «из твоих писем» vi ac necessitate – abl. sg. «силой и необходимостью» manus longas – acc. pl. «длинная рука» ex proelio – abl. sg. «из битв» notissimi duces – nom./acc./voc. pl. «самый известный правитель, самого известного правителя» ex urbe – abl. sg. «из города» in exsilium – acc. sg. «в ссылку» jucundissimam aetatem – acc. sg. «самый приятный год» homo injustus – nom. sg. «несправедливый человек» auribus tuis – dat./abl.pl. «твоему уху, о твоих ушах» sententiam non gratam – acc. sg. «нежелательное мнение» avāri homĭnes – nom./acc./voc. pl. «жадный человек, жадного человека» de istis rebus – abl. pl. «об этих делах» praeclāras epistŭlas – acc. pl. «известное письмо» exercĭtum fusum – acc. sg. (?) exercĭtum fugātum – acc.sg. «войско, обращённое в бегство» pauci juvĕnes – nom./acc./voc. pl. «несколько юношей» cum viro fortissĭmo – dat. sg. «с сильнейшим мужчиной» in arcem – acc. sg. «в крепости» in sellis eburneis – dat.pl,abl.pl «в стульях слоновой кости» cujusdam senatōris – gen. sg. «какого-то сенатора» scipiōne eburneo – abl.sg. «цвета слоновой кости» muris firmis – dat.pl, abl.pl. «прочная стена» magno silentio – abl.sg. «великое молчание» custōdes disposĭtos – abl.sg. «расположенный сторож» hae aves sacrae – nom.pl. «те священные птицы».
6.
Tradux-it – 3 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.act. Intrav-it – 1 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.act. Necav-it – 1 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.act Delav-it – 2 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.act. Delev-era-nt – 2 спр., 3 л., мн.ч., plusq.ind.act. Mans-era-nt– 2 спр., 3 л., мн.ч., plusq.ind.act. Contend-erunt – 3 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.act. Fug-erunt– 3 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.act. Ascend-erunt – 3 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.act. Intrav-erunt – 1 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.act. Vid-erunt – 2 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.act. Manere - 2 спр., инф., praes.inf.act. Mansisse – 2 спр., инф., perf.inf.act. Invent-us est – 4 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.pass. Invent-i erant – 4 спр., 3 л., мн. ч., plusq.ind.pass. Appella-ntur – 1 спр., 3 л., мн. ч., praes.ind.pass. Appellat-ae sunt – 1 спр., 3 л., мн. ч., perf.ind.pass. Appellat-ae erant – 1 спр., 3 л., мн. ч., plusq.ind.pass. Appellat-ae erunt – 1 спр., 3 л., мн. ч., fut.ind.pass. Delecta-t – 1 спр., 3 л., ед. ч., praes.ind.act. Faci-t – 1 спр., 3 л., ед. ч., praes.ind.act. Faci-eba-t – 3 спр., 3 л., ед. ч., impf.ind.act. Feci-t – 3 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.act. Fac-era-t – 3 спр., 3 л., ед. ч., plusq.ind.act. Da-t –1 спр., 3 л., ед. ч., praes.ind.act. Da-ba-t – 1 спр., 3 л., ед. ч., impf.ind.act. Dat-us est – 1 спр., 3 л., ед. ч., perf.ind.pass. Dat-us erat – 1 спр., 3 л., ед. ч., plusq.ind.pass. Da-tur – 1 спр., 3 л., ед. ч., praes.ind.pass. Da-bi-tur – 1 спр., 3 л., ед. ч., fut.ind.pass.
7. a) Агент от agens «действующий»; сенат от senex «старик»; интервенция от interventio «вмешательство»; инквизиция от inquirere искать; новелла от novus «новый». б) Division от divisio «разделение» temporär от temporarius «временный» Fabrik от fabrica «мастерство» Appelle от appellare «называть» Partei от pars «участие».
8.
1. Graeci deorum honores tribuebant eis viris, qui tyrannos crudeles necaverant. – Греки воздавали почести богов тем людям, которые убили жестоких тиранов.
2. Libertatis restitutae dulce auditu nomen. – Восстановленной свободы сладкое для уха слово.
3. Fuit olim senex, ei filiae duae erant; eae duobus fratribus nuptae sunt. – Был когда-то старик, было у него две дочери; они вышли замуж за двух братьев.
4. Non semper similes parentibus liberi nascuntur. – Дети не всегда рождаются похожими на родителей.
5. Ego plus, quam feci, facere non possum. – Я больше, чем я сделал, сделать не могу.
6. Legi litteras tuas, ex quibus cognоvi te Romam redire non potuisse. – Я прочитал твои письма, из которых я узнал, что ты не можешь вернуться в Рим.
7. Hominis mens discendo alitur et cogitando. – Разум человека воспитывается учением и размышлением.
8. Vi ac necessitate coacti, Galli legatos ad Caesarem pacis petendae causa miserunt. – Движимые силой и необходимостью, галлы легатов к Цезарю с просьбой о мире отправили.
9. Socrates dicebat condimentum cibi famem, potionis sitim esse. – Сократ говорил, что голод – приправа к еде, жажда – напитку.
10. Constat regibus manus longas esse. – Известно, что у царей длинные руки.
11. Minus habeo, quam speravi, sed fortasse plus speravi, quam debui. – Я имею меньше, чем ожидал(а), но, возможно, я ожидал(а) больше, чем следовало.
12. Fugisse ex prоelio dicuntur notissimi latrоnum duces. – Говорят, что битву покинули бегством самые славные вожди разбойников.
13. Egredere ex urbe, Catilina, libera rem publicam metu, in exsilium proficiscеre (Cic.). – Уезжай из города, Катилина, избавь государство от страха, отправляйся в изгнание.
14. Vere dici potest magistratum esse legem loquentem, legem autem tacitum magistratum. – В самом деле, может быть сказано: чиновник есть говорящий закон, закон – молчащий чиновник.
15. Quis nescit primam hominis aetatem esse jucundissimam? – Кто же не знает, что первые годы жизни человека самые приятные?
16. Socrates dicebatur adjuvare Euripidem in tragoediis scribendis. – Говорилось, что Сократ помогает Эврипиду в написании трагедий.
7. Caesar putabat sibi neque legatos Gallоrum audiendos, neque condiciones accipiendas esse. – Цезарь полагал, что ему не следует ни послов галлов слушать, ни условия их принимать.
18. Qui statuit aliquid, inaudita parte aliqua, etiamsi jure statuit, ipse injustus est. – Тот, кто принял решение, не выслушав другую сторону, даже если принял законное решение, сам поступил несправедливо.
19. Galli turrim constitui procul viderunt. – Казалось, что галлы вдали выстроили боевой порядок.
20. Scio me sententiam esse dicturum prima specie auribus tuis non gratam. – Я знаю, что мнение, которое я собираюсь высказать, твоим ушам по всей видимости неприятно.
21. Scribere scribendo, dicendo dicere discis. – Упражняясь в письме, ты учишься писать, а разговаривая – говорить.
22. Avari homines non solum cupiditate augendi, sed etiam amittendi metu cruciantur. – Жадные люди мучаются не только желанием приобретать, но и страхом потерять (потери).
23. Perdicum vita ad sedеcim annos durare existimatur. – Считается, что жизнь куропаток длится до семи лет (куропатки живут до семи лет).
24. Spero me praeclaras de istis rebus epistulas ad te saepe missurum esse. – Я надеюсь, что я буду часто отправлять тебе прекрасные письма об этих делах.
25. Verres praedonum duces, accepta pecunia, dimisit. – Веррес главарей разбойников, получив деньги, отпустил.
26. Hostibus appropinquantibus, agricolae pecorа sua in oppidum egerunt. – При приближении врагов, селяне свой скот в город увели.
9. 1) Ubi Romam fama venit exercitum fusum fugatumque esse, omnes fere Romani, qui in urbe erant, fugerunt. Когда в Рим пришла весть, что армия была разбита и обращена в бегство, почти все римляне, что были в городе, сбежали. Exercitum fusum fugatumque esse: acc. cum inf. perf. pass. при venit. 2) Ubi senatores in sellis sedere viderunt, unus ex Gallis barbam senatoris cujusdam manu tetigit et statim ab eo scipione eburneo interfectus est. Как они увидели сенаторов, сидящих в креслах, один из галлов коснулся бороды сенатора и был тотчас убит жезлом из слоновой кости. Senatores … sedere: acc. cum inf. praes act. при viderunt.
10. Nominativus cum infinitivo в тексте 27 отсутствует.
11. Gerundivum в тексте 27 отсутствует.
12.
Текст 27. Римляне захватывают галлов.
В 390 году галлы, победив римскую армию, устремились в город Рим. Когда в Рим пришла весть, что армия была разбита и обращена в бегство, почти все римляне, что были в городе, сбежали. Некоторые юноши, тем не менее, вместе с Манлием, самым сильным человеком, на Капитолийский холм, на который свозили зерно, поднялись. Сенаторы, правда, решили остаться в городе и ждать там прихода галлов с готовым к смерти осознанием. Надев знаки отличия, они сели на форуме в креслах из слоновой кости. Между тем, галлы вошли в город, ибо ни ворота города не были закрыты, ни постовые у городских стен не стояли. Как они увидели сенаторов, сидящих в креслах, один из галлов коснулся бороды сенатора и был тотчас убит жезлом из слоновой кости. Тогда же галлы, разгневанные, убили всех сенаторов и сожгли город. Убив сенаторов и предав город огню, галлы решили захватить Капитолий, укрепленный прочными стенами и окруженный мощными скалами, но долго и напрасно осаждали его. Ночью, поддерживая друг друга, в тишине вскарабкались они на вершину скалы и обманули не только стражу, но даже и собак не разбудили. Однако не обманули гусей, от которых римляне при сильном недостатке пищи воздерживались, так как птицы эти были священны Юноне. Гусиным криком и шумом крыльев был Манлий разбужен; он призвал к оружию остальных, и галла, поднявшегося на вершину холма, убил, а остальных галлов, пришедших за ним, сбросил с холма. Так, Капитолий Рима гусями был спасён. Несколько позднее, диктатор Камилл Римский, с войском явился на помощь римлянам, находящимся в крепости, победил галлов и освободил страну от большой опасности. За такие заслуги перед страной Камилл был назван гражданами отцом и вторым основателем города. 1) Anno trecentesimo nonagesimo Galli, exercitu Romano victo, ad urbem Romam contenderunt. В 390 году галлы, победив римскую армию, устремились в город Рим. Exercitu Romano victo: abl. abs. (part. perf. pass.) 2) Senatores vero in ipsa urbe manere statuerunt et ibi adventum Gallorum, parato ad mortem animo, exspectaverunt. Сенаторы, правда, решили остаться в городе и ждать там прихода галлов с готовым к смерти осознанием. Parato animo: abl. abs. (part. perf. pass.) 3) Omnibus insignibus indutis, in foro, in sellis eburneis sederunt. ‘ Надев знаки отличия, они сели на форуме в креслах слоновой кости. Omnibus insignibus indutis: abl. abs. (part. perf. pass.) 4) Senatoribus trucidatis urbeque concremata, in arcem, quae saxis praeruptis et muris firmis munita erat, invadere constituerunt, sed diu frustra eam oppugnaverunt. Убив сенаторов и предав город огню, галлы решили захватить Капитолий, укрепленный прочными стенами и окруженный мощными скалами, но долго и напрасно осаждали его. Senatoribus trucidatis urbeque concremata: abl. abs. (part. perf. pass.). 5) Paulo post dictator Camillus Romanis, in arce obsessis, cum exercitu auxilio venit et, victoria a Gallis reportata, patriam maximo pcriculo liberavit. Несколько позднее, диктатор Камилл Римский, с войском явился на помощь римлянам, находящимся в крепости, победил галлов и освободил страну от большой опасности. Victoria a Gallis reportata: abl. abs. (part. perf. pass.) (обстоятельство времени)